Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 27 października 2014 r., sygn. II SA/Ol 1095/14

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 października 2014 r. wniosku spółki A o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Spółka A w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" (nr "[...]"), utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry, zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na zasadzie art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. Podano, że w sprawie nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona skarżąca uzasadniła swój wniosek okolicznościami podanymi w treści skargi, w szczególności powołując się na brak jednolitego stanowiska organów Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego oraz istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Przytoczono orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu skarżonych decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzających je decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Ponadto strona skarżąca podniosła, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Wskazano, że na dzień 20 sierpnia 2014r. Spółka zapłaciła kary pieniężne za urządzanie gier poza kasynem gry w łącznej wysokości 1.362.467,80 zł. Jako dowód na tę okoliczność załączono oświadczenie Prezesa Spółki. Dodatkowo argumentowano, że obecnie wobec Spółki toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. Zdaniem strony skarżącej z podanych względów zasadne jest wstrzymanie wykonania decyzji przez organ, a w razie negatywnego rozstrzygnięcia organu w tym zakresie - przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.