Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 15 października 2014 r., sygn. II SA/Ol 1016/14

Zawieszenie/podjęcie postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółki A o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier bez zezwolenia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

Spółka A w skardze wniesionej na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości "[...]" zł z tytułu urządzania bez wymaganego zezwolenia gier na 14 automatach do gry w "[...]" zawarła wniosek o wstrzymanie przez Dyrektora Izby Celnej wykonania zaskarżonej decyzji, a na wypadek nieuwzględnienia tego wniosku przez organ, Spółka wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez Sąd. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje realne zagrożenie dla dalszego bytu gospodarczego Spółki i znaczną szkodę oraz trudne do odwrócenia skutki. Podkreślono, że zaskarżona decyzja jest rażąco nieprawidłowa, gdyż w całym okresie objętym tym aktem skarżąca posiadała zezwolenie na urządzanie gier. Podniesiono, że wprawdzie rok "[...]" zakończył się zyskiem w wysokości "[...]" zł netto, to należy - w ocenie skarżącej - uwzględnić pogarszającą się kondycję finansową strony, dla której jedynym segmentem działalności gospodarczej są gry na automatach o niskich wygranych, a w latach "[...]" nastąpi wygaśnięcie wszystkich zezwoleń na punkty gier, co spowoduje regres w kondycji finansowej Spółki. Wskazano, że w tej sytuacji nawet nieznaczna kara finansowa może prowadzić do zachwiania kondycji Spółki w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym dalsze prowadzenie działalności. Ponadto zdaniem skarżącej Spółki - dokonując prognozy sytuacji majątkowej po wykonaniu zaskarżonej decyzji - trzeba również uwzględnić pozostałe grożące stronie kary finansowe w analogicznych postępowaniach, które są na etapie odwoławczym lub sądowym. Podniesiono, że wprawdzie kwota wymierzona przez organ w przedmiotowym postępowaniu nie jest znaczna szkodą w rozumieniu art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, to nie można odmówić jej takiego charakteru traktując zbiorczo z innymi karami, których łączna wysokość wynosi "[...]" zł, co stanowi kwotę wykraczającą poza możliwości płatnicze strony. Wskazano ponadto, że w postępowaniu o udzielenie ochrony tymczasowej należy oceniać łącznie prognozowane skutki wymierzenia kar pieniężnych w analogicznych sprawach, gdyż w przeciwnym wypadku instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji byłaby w założeniu nieskuteczna we wszystkich przypadkach gdy zamiast zbiorczej kary wymierzane są kary pojedyncze. Podniesiono także, że działanie organu jest przymusowym egzekwowaniem powinności uzyskania koncesji na kasyno co narusza prawo europejskie i zdaniem skarżącej obliguje sąd krajowy do udzielenia ochrony tymczasowej. Podano także, że wykonanie jakiejkolwiek kary pieniężnej może spowodować zaprzestanie wykorzystywania przez Spółkę posiadanych zezwoleń, co doprowadzi do nieodwracalnych skutków w postaci trwałej utraty możliwości prowadzenia działalności. Do wniosku dołączono kopię dokumentów finansowych Spółki.