Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 października 2014 r., sygn. I SA/Ol 586/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski, sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Milena Małyszko, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 2 października 2014r. sprawy ze skarg Spółki A na decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2008r. nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2008r. do grudnia 2009r. nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2010r. do grudnia 2010r. oddala skargi

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia "[...]" Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił "A" Spółka z o.o. z siedzibą w L. (dalej jako "spółka", "strona", "skarżąca") zobowiązanie w podatku od towarów i usług, nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za poszczególne miesiące lat 2008-2010.

W wymienionych decyzjach organ stwierdził m.in., że spółka nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez sieci handlowe ("[...]") tytułem opłat, których pobieranie naruszało art.15 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2003r. nr 153, poz.1503 ze zm.). W latach 2008-2010 spółka współpracowała z wymienionymi podmiotami na podstawie zawartych umów, których przedmiotem było określenie warunków sprzedaży towarów spółki do sklepów ww. sieci. Na podstawie tych umów spółka była zobowiązana do uiszczania na rzecz ww. podmiotów innych opłat niż marża handlowa. Stosownie do art.15 ust.1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, a czyn taki w myśl art.3 ust.1 tej ustawy został zdefiniowany przez ustawodawcę jako działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, które zagraża lub naraża interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Organ wskazał, że sprzeczność z prawem pobierania tego typu opłat potwierdzają m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2006r., sygn. II CK 378/05 i uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 sierpnia 2009r., sygn. III CZP 58/09. Sąd Najwyższy orzekł, że zastrzeganie dodatkowych opłat przez przedsiębiorcę handlowego za sam fakt, że kupowane towary znajdują się w sprzedaży w sklepach należących do tego przedsiębiorcy stanowi czyn nieuczciwej konkurencji i powoduje nieważność umowy (sygn. II CK 378/05). Organ stwierdził, że art.58 Kodeksu cywilnego (dalej jako "K.c.") przesądza o tym, że umowy zawarte między spółką, a wielkimi sieciami handlowymi były nieważne. Wobec powyższego, zgodnie z art.88 ust.3a pkt 4 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz.1054 ze zm.), dalej jako "ustawa VAT", spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez wymienionych kontrahentów z tytułu opłat tzw. półkowych.