Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 października 2014 r., sygn. I SA/Kr 1094/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1094/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 października 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski (spr.), Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Urszula Zięba, Protokolant: st. ref. Justyna Owczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2014 r., sprawy ze skargi A.C., na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 31 marca 2014 r. Nr [...], w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej, - skargę oddala -

Uzasadnienie

W przedmiotowej sprawie Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 18 listopada 2013 r. nr [...] nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji wydanej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 08.11.2013 r. Nr [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 rok z tytułu dochodów z kapitałów pieniężnych w kwocie 526.905,00 zł. Niniejsze postanowienie zostało wydane na podstawie art. 239 b § 1 pkt 4 i § 2 oraz § 3 Ordynacji podatkowej.

Organ podatkowy I instancji uznał, że zachodzi prawdopodobieństwo nieuregulowania należności wynikających z nieostatecznej decyzji, gdyż podatnik posiada zaległości za okres od 2007 do 2012 roku w podatku dochodowym od osób fizycznych, które na dzień wydania zaskarżonego postanowienia wynosiły 254.563,00 + odsetki. Ponadto okres do upływu terminu przedawnienia był krótszy niż 3 miesiące.

Na powyższe postanowienie wniesione zostało zażalenie, w którym zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 239 b § 2 Ordynacji podatkowej poprzez nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności bez uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. Uzasadniając wniesione zażalenie, podatnik kwestionuje argumentację organu podatkowego, że w celu uprawdopodobnienia wymaganej przesłanki z art. 239 b § 2 wskazywał na okoliczność zbliżającego się terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, co stanowi drugą niezależną przesłankę wyrażoną w art. 239 b § 1 pkt 4. Dodatkowo nie zgadza się , że posiadane zaległości w związku z nieuregulowaniem należnych zobowiązań podatkowych wynikających ze składanych zeznań wskazują, że przedmiotowe zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane. Zdaniem podatnika, również nie powinna mieć znaczenia wysokość zobowiązania podatkowego wynikająca z nieostatecznej decyzji. Z uwagi na powyższe wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.