Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 września 2014 r., sygn. IV SA/Wa 698/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2014 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w P. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę

Uzasadnienie

P. z siedzibą w P. (dalej: "P.") złożył wniosek o wszczęcie postępowania na podstawie art. 37 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz, U. z 2013 r. poz. 627 ze zm.) w związku z wykonywanymi przez Nadleśnictwo L. działaniami, znacząco negatywnie oddziaływającymi na cele ochrony obszaru Natura 2000 Dolina C. Ponadto wniósł o dopuszczenie jako organizacji do postępowania na prawach strony.

W uzasadnieniu wniosku stwierdził, iż w 2007 r. Nadleśnictwo L. "dokonało zrębu rębnią całkowitą gniazdową, orki zrębu i nasadzenia w siedlisku lasu łęgowego nad C.", co spowodowało jego zniszczenie. Według P. działania te zostały wykonane bez uzyskania opinii Komisji Europejskiej, wymaganej art. 34 ust. 2 pkt 4 ustawy o ochronie przyrody.

Wskazując na powyższe P. wniósł o wydanie decyzji wstrzymującej natychmiastowo eksploatację drewna w wydzieleniach Nadleśnictwa L., w których występują lasy łęgowe wszystkich typów, do czasu uzyskania odpowiedniej opinii Komisji Europejskiej oraz wypracowania metod rębni i zrywki dostosowanych do wymogów ochrony priorytetowych siedlisk leśnych oraz wydania decyzji nakazującej podjęcie czynności niezbędnych dla przywrócenia w oddziale [...] łęgu olchowo-jesionowego przed rozpoczęciem najbliższego sezonu wegetacyjnego. Jednocześnie wniósł o wykorzystanie jako dowodu niezbędnych informacji zawartych w dokumentacji [...] oraz [...].

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. odmówił wszczęcia postępowania i w konsekwencji nie badał czy P. może zostać dopuszczone do postępowania na prawach strony.