Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 września 2014 r., sygn. VII SA/Wa 567/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, , Sędzia WSA Bogusław Cieśla (spr.), Sędzia WSA Paweł Groński, Protokolant st. ref. Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 września 2014 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia Ekologiczno-Turystycznego (...) na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia (...) grudnia 2013 r. znak (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Minister Transportu, Budownictwa I Gospodarki Morskiej decyzją z dnia (...) lipca 2013 r. na podstawie art. 157 § 1 i 2 oraz art. 158 w związku z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zwanej dalej "K.p.a.", odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody (...) z dnia (...) stycznia 2012 r., znak: (...), o wskazaniu lokalizacji inwestycji dla przedsięwzięcia: "Budowa obiektu energetyki jądrowej (elektrowni jądrowej o mocy ok. 3000 MW, składającej się z 2 lub 3 reaktorów generacji III lub III+) w gm. (...) działki (w granicach objętych załącznikiem graficznym do wniosku): (...), obręb (...) oraz (...), obręb (...)".

Kwestionowana w toku postępowania o stwierdzenie nieważności decyzja Wojewody (...) z dnia (...)stycznia 2012 r. zapadła po rozpatrzeniu wniosku (...) Sp. z o. o. w (...) Stowarzyszenie ekologiczno - turystyczne (...) w (...), wystąpiło, na podstawie art. 157 K.p.a. oraz art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, ze. zm.), o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody (...) jako wadliwej w myśl art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.

Uzasadniając powyższy wniosek Stowarzyszenie wskazało, że teren objęty decyzją Wojewody (...) pokrywa się z obszarami Natura 2000. W związku z powyższym Wojewoda (...), wydając zaskarżone rozstrzygnięcie, zobowiązany był opierać się nie tylko na przepisach ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. Nr 135, poz. 789) dalej zw. także "ustawą", ale powinien również uwzględnić zapisy Dyrektywy Rady (...) z dnia (...) maja 1992 r., tzw. dyrektywy siedliskowej w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. Ponadto powinien dokonać pełnej oceny oddziaływania na środowisko, zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, ze zm.), zwanej dalej "ustawą o ochronie przyrody" oraz dyrektywy siedliskowej.