Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 września 2014 r., sygn. I SA/Sz 306/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka,, Sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kalisiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 września 2014 r. sprawy ze skargi Gminy Miasta K. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego Gminy Miasta K. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Gmina Miasta K, dalej "Gmina", złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, w którym przedstawiła stan faktyczny. Wskazała, że jest właścicielem gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste na rzecz osób fizycznych lub prawnych, w drodze umów cywilno-prawnych zawartych przed i po 1 maja 2004 r. Prawo użytkowania wieczystego jest prawem zobowiązaniowym, którego treść stanowi m.in. sposób i termin zabudowy nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste. Zakres korzystania z nieruchomości przez użytkownika wieczystego określają przepisy, zasady współżycia społecznego i postanowienia umowy lub decyzji wydanej na podstawie art. 220 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 102, poz. 651 ze zm.), dalej "ugn". Zgodnie z art. 239 Kodeksu cywilnego oraz art. 62 ugn Gmina w umowach o oddanie nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste ustaliła terminy ich zabudowy, w tym termin rozpoczęcia i/lub termin zakończenia. W przypadku niedotrzymania terminów zabudowy przez użytkownika wieczystego, Gmina na podstawie art. 63 ugn może obciążyć użytkownika wieczystego nieruchomości gruntowej dodatkową opłatą roczną, która ustala się w drodze decyzji administracyjnej. Wysokość ww. opłaty wynosi 10% wartości nieruchomości gruntowej określonej na dzień ustalenia opłaty za pierwszy rok, po bezskutecznym upływie terminu jej zagospodarowania, ustalonej w umowie oraz za każdy następny rok opłata podlega zwiększeniu o dalsze 10% tej wartości.