Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 września 2014 r., sygn. II SA/Ol 810/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2014 r. sprawy ze skargi M.S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 marca 2014 r. W. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, działając na podstawie art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U z 2013 r., poz. 1414, z późn. zm.) zwanej dalej: u.t.d., oraz ustaleń protokołu kontroli z dnia 28 stycznia 2014 r., nałożył na M.S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "[...]", karę pieniężną w kwocie 500 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że w dniu 28 stycznia 2014 r. w O. na ul. D. przeprowadzono kontrolę pojazdu "[...]", którym kierował K.K. Pojazdem tym wykonywany był krajowy regularny transport drogowy osób na linii "[...]". Jak ustalono, kierowca rozpoczął przewóz niezgodnie z okazanym rozkładem jazdy do zezwolenia nr "[...]", gdyż odjechał z przystanku w "[...]"o godzinie 9:57, to jest 13 minut przed czasem. Zgodnie z rozkładem jazdy powinien był odjechać o godzinie 10:10. Nieoznakowanym pojazdem kontrolujący przemielili się za kontrolowanym kierowcą do "[...]", gdzie o godzinie 10:19 pobrano od niego część dokumentów. Przesłuchany pod rygorem odpowiedzialności karnej kierowca nie przyznał się do jazdy niezgodnie z rozkładem jazdy. Odnosząc się do zastrzeżeń zgłoszonych przez stronę w toku postępowania organ stwierdził, że wniosek

o ponowne przesłuchanie kierowcy był bezzasadny, gdyż podpisał on protokół przesłuchania w charakterze świadka na okoliczność wykonywania przewozów niezgodnie z obowiązującym rozkładem jazdy. Organ pierwszej instancji uznał też za zbędne przesłuchiwanie strony. Stwierdził, że wydając rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie oparł się na protokole przesłuchania inspektora w charakterze świadka, który pod rygorem odpowiedzialności karnej zeznał, że pojazd należący do przewoźnika wjechał na ulicę "[...]" z dużą prędkością o godzinie 09:50 i odjechał o godzinie 09:57. Ponadto inspektor zeznał, że w obecności kierowcy sprawdził godzinę na zegarze w tachografie znajdującym się na wyposażeniu pojazdu i potwierdził zgodność czasu ze swoim zegarkiem. Odjazd kontrolowanego potwierdziło dwóch inspektorów, zatem stanowisko kierowcy w tej kwestii nie ma znaczenia w sprawie. Ponadto stwierdził, że pojazd i kierowca zostali skontrolowani przez inspektorów transportu drogowego o godzinie 8:35 tego samego dnia i podczas tej kontroli również stwierdzono wykonywanie przewozu regularnego z naruszeniem godzin odjazdu i przyjazdu. W ocenie organu powyższe świadczy o lekceważeniu przepisów przez kierowcę i przewoźnika. W związku z tym twierdzenie o sprawowaniu nadzoru przewoźnika nad kierowcami uznał za nieprawdziwy. Organ pierwej instancji wyjaśnił ponadto, że w protokole opisano kolejne czynności przeprowadzone przez inspektorów, to jest obserwację przystanku początkowego w "[...]", zatrzymanie pojazdu w "[...]"i sporządzenie protokołu w "[...]". Stwierdził, że w stanie faktycznym sprawy doszło do naruszenia przepisów prawa w zakresie wykonywania transportu drogowego osób z naruszeniem warunków określonych w zezwoleniu dotyczących godzin odjazdu i przyjazdu,