Wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 września 2014 r., sygn. III SA/Kr 328/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) WSA Halina Jakubiec Protokolant Sylwia Piwowarska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2014 r. sprawy ze skargi D. S. na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 31 października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Zespołu Szkół w Ś I. stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia, II. zasadza od Burmistrza Miasta i Gminy na rzecz skarżącej D. S. kwotę 557,00 zł (słownie: pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zarządzeniem Nr [....] Burmistrz Miasta i Gminy Ś. z dnia 31 października 2013 r., działając na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz.U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 5 ust. 5 i art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j.: Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 594, z późn. zm.), po pozytywnym zaopiniowaniu przez Kuratora Oświaty, odwołał D. S. ze stanowiska Dyrektora Zespołu Szkół w Ś.

W uzasadnieniu zarządzenia podniesiono, że organ prowadzący Zespół Szkół w Ś. (Burmistrz Miasta i Gminy Ś.) wielokrotnie nie był w stanie dojść do porozumienia z D. S. w kluczowych sprawach w zakresie wzajemnej współpracy. Przede wszystkim, D. S. pomimo objęcia stanowiska dyrektora Zespołu Szkół przez okres około roku nie objęła majątku Zespołu Szkół w Ś., co jest obowiązkiem dyrektora. D. S. nie podejmowała z organem prowadzącym konsultacji w przedmiocie polityki kadrowej (art. 22 ust. 1 Karty Nauczyciela). Nadto wskazano, że od dłuższego czasu docierają do organu prowadzącego niepokojące sygnały od pracowników jednostek gminnych współpracujących z D. S. na różnych płaszczyznach, o niemożliwości tej współpracy ze względu na sposób postępowania przez D. S. (konfliktowość, brak współdziałania). Wreszcie, w ostatnich dniach organ prowadzący otrzymał wiarygodne sygnały uprawdopodabniające, że Dyrektor D. S. mogła dopuszczać się mobbingu wobec swoich podwładnych.