Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. II SA/Rz 507/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Paweł Zaborniak /spr./ Sędziowie NSA Małgorzata Wolska WSA Joanna Zdrzałka Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi Z.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Z. K. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (zwane dalej SKO, Kolegium) z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...], o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy [...] w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Organy obu instancji kierowały się następującymi okolicznościami prawnymi i faktycznymi: ostateczną decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] Wójt Gminy [...] ustalił warunki lokalizacji dla inwestycji celu publicznego: "Budowa elektroenergetycznej linii napowietrznej 220 kV S. - punkt nacięcia linii C.- A." na terenie gmin S., P., R.

Z. K. działając przez pełnomocnika J. K. (matkę) podaniem z 23 października 2013 r. wniosła o stwierdzenie nieważności w/w decyzji Wójta z [...] sierpnia 2013 r. powołując się na przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W ocenie wnioskodawczyni Wójt wydając decyzję naruszył przepisy w sprawie ocen oddziaływania na środowisko, w sprawie ochrony gruntów rolnych i leśnych, dotyczące ochrony przyrody oraz art. 170, 7, 10, 42, 43 i 46 k.p.a. W szczególności zdaniem strony dokonano wadliwego zakwalifikowania przedsięwzięcia do mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, podczas gdy w rzeczywistości jest do przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.

Po rozpatrzeniu tego wniosku SKO decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. W uzasadnieniu wskazano, że decyzja ustalająca lokalizację inwestycji celu publicznego w zakresie linii energetycznych stosownie do wymogów prawa zawiera wyszczególnienie parametrów inwestycji oraz warunki. Inwestor był w toku postępowania należycie reprezentowany. W sprawie pozyskano wymagane uzgodnienia, stosownie do brzmienia właściwych przepisów w dacie ich wydania. W związku z tym decyzja w tym zakresie jest zgodna z prawem. W ocenie Kolegium przeprowadzone nadzwyczajne postępowanie nie ujawniło, aby doszło do naruszenia art. 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w stopniu pozwalającym zakwalifikować je jako rażące. Resumując Kolegium stwierdziło, że mimo, że w przedmiotowej sprawie nie wszystkie elementy decyzji Wójta zostały ustalone bez uchybień, to zasadne jest uznanie, że nie są to naruszenia rażące, o których mowa a w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Nadto zwrócono uwagę, że inwestycja jest położona na terenie podlegającym ochronie w ramach obszaru specjalnej ochrony ptaków "Natura 2000". Odnosząc się do zarzutów wnioskodawczyni stwierdzono, brak podstaw do uznania, że wadliwie zakwalifikowano przedsięwzięcie, bowiem rodzaj oraz skala przedsięwzięcia opisane we wniosku wpisują się w parametry wymienione w § 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2010 r. nr 213, poz. 1397). Ponieważ przedsięwzięcie nie należy do wymienionych w art. 75 ust. 1 pkt 1 ustawy o ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, brak było stwierdzenia podstaw do uznania właściwości w sprawie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska [...]. Organ gminy zastosował się do dyspozycji wynikających z ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko i ustawy o ochronie przyrody. Nie było również podstaw do innej, niż przyjęta w decyzji gminy, ocena stanu faktycznego - stwierdzenia, że inwestycja nie będzie znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 oraz przedmioty ochrony tego obszaru, a w szczególności ptaki. W końcowej części uzasadnienia SKO powołało się na stanowisko wyrażone w wyroku NSA z 30 maja 2008 r., sygn. II OSK 404/08, że o rażącym naruszeniu prawa można mówić tylko w przypadku naruszenia przepisu prawnego, którego treść bez żadnych wątpliwości może być ustalona w bezpośrednim rozumieniu, natomiast jeżeli przepis prawa dopuszcza istnienie "luzu" interpretacyjnego, mniej lub bardziej uzasadnionego, to wybór interpretacji i zastosowanych rozwiązań w tym np. opisu parametrów inwestycji, nie może być oceniany, jako rażące naruszenie prawa. W kontekście poczynionych uwag Kolegium stwierdziło, że kwestionowana decyzja nie odpowiada kryteriom rażącego naruszenia prawa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00