Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lipca 2014 r., sygn. I SA/Wa 2981/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.) Sędziowie: WSA Dorota Apostolidis WSA Elżbieta Lenart Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2014 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie czasowego zajęcia nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz A.M. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Prezydent [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] odmówił Spółce [...] S. A. z siedzibą w [...] zezwolenia na czasowe zajęcie nieruchomości położonej w [...] w [...] przy ulicy [...] uregulowanej w księdze wieczystej KW Nr [...], stanowiącej działkę ewidencyjną Nr [...] z obrębu [...] na okres 2 dni w celu wykonania czynności związanych z eksploatacyjną wymianą przewodów odgromowych i naprawie istniejących systemów uziemień elektroenergetycznej linii [...] oraz nałożył na spółkę [...] S. A. z siedzibą w [...] karę w wysokości [...] zł, płatną w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, w związku z zajęciem nieruchomości i brakiem przesłanek, uzasadniających to zajęcie.

Odwołanie od ww. decyzji wniosła spółka akcyjna [...] wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji organu pierwszej instancji w pkt I oraz wydanie orzeczenia potwierdzającego zaistnienie przesłanek na zajęcie przedmiotowej nieruchomości oraz uchylenie zaskarżonej decyzji w pkt II ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

W treści odwołania strona odwołująca zarzuciła organowi pierwszej instancji naruszenie przepisów art. 7 kpa, art. 77 § 1 kpa oraz art. 80 kpa, poprzez rozpoznanie sprawy bez uprzedniego zebrania pełnego materiału dowodowego, nie odniesienie się przez organ, którym dowodom zebranym w sprawie dał wiarę, nierzetelne i niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz nieuwzględnienie interesu społecznego, naruszenie art. 8 kpa oraz 11 kpa poprzez naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do obywateli oraz naruszenie art. 126 ust. 1, 5 i 7 u.g.n. poprzez błędną jego wykładnię.