Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 lipca 2014 r., sygn. IV SA/Gl 1057/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.) Protokolant Specjalista Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2014 r. sprawy ze skargi A.K. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. decyzją z dnia [...] Nr [...] nie stwierdził u A. K. choroby zawodowej w postaci: przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy - przewlekłego zapalenia ścięgna i jego pochewki, wymienionej w pozycji 19/1 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych.

W uzasadnieniu podniesiono, że A. K. pracowała m.in. w latach 2010- 2011 jako kierownik w salonie sukien ślubnych, wykonując czynności charakteryzujące się powtarzalnością, rytmicznością, obciążające kończyny górne w stawach nadgarstkowych obu rąk. W pozostałych zakładach pracy nie wykonywała czynności powtarzalnych, wiążących się z monotypią ruchów w zakresie stawów nadgarstkowych. Strona została poddana badaniom, przewidzianym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych, w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy - Poradnia Chorób Zawodowych w S. Na podstawie analizy dokumentacji medycznej, przeprowadzonych badań podmiotowych i przedmiotowe, całokształtu obrazu klinicznego choroby oraz konsultację ortopedyczną, lekarze specjaliści zatrudnieni w tej jednostce orzeczeniem z dnia [...] nr [...] uznali, iż brak było podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. W orzeczeniu podkreślono, że zbyt krótki okres czasu jaki upłynął od rozpoczęcia pracy do wystąpienia pierwszych objawów chorobowych ( 1 miesiąc), jak również charakter pracy wykonywanej przez badaną nie dają podstaw do uznania z przeważającym prawdopodobieństwem zawodowej etiologii schorzenia.