Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. IV SA/Wa 686/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Golat (spr.),, sędzia WSA Piotr Korzeniowski, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi A. B. i A. B. na uchwałę Rady W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

Rada W. na sesji [...] sierpnia 2013 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu [...].

Pismem z 23 grudnia 2013 r. A. i A. B. (dalej: "skarżący") wezwali Radę W. do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego podjęciem przez Radę powyższej uchwały.

Następnie pismem z 28 lutego 2014 r. skarżący złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. uchwałę Rady W. wnosząc o jej uchylenie w całości.

Zaskarżonej uchwale zarzucili naruszenie:

- art. 9 ust. 4 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm., dalej: "u.p.z.p."), polegające na podjęciu uchwały w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla rejonu [...], pomimo jego sprzeczności z wcześniej przyjętym studium;

- art. 20 ust. 1 zd. 1 u.p.z.p. polegające na uchybieniu procedurze stwierdzenia zgodności planu z uprzednio przyjętym studium, które to uchybienie znalazło swój wyraz w zawarciu stwierdzenia zgodności planu ze studium poza zakresem normatywnym uchwały Rady W.;

- art. 20 ust. 1 zd. 1 u.p.z.p., polegające na uchybieniu procedurze stwierdzenia zgodności planu z uprzednio przyjętym studium, które to uchybienie znalazło swój wyraz w jednoczesnym uznaniu zgodności planu ze studium i uchwalaniu samego planu, podczas gdy pierwsza z wymienionych czynności winna być dokonana uprzednio;

- art. 18 ust. 4 u.p.z.p.

W uzasadnieniu skargi podnieśli, że na mocy art. 9 ust. 4 u.p.z.p. ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Tym samym ewentualna rozbieżność między założeniami przyjętymi w studium, a samym planem zagospodarowania przestrzennego godzi w legalność tego ostatniego. Skarżący akcentowali, że ustawodawca uczynił materię zgodności studium z planem kwestią zasadniczą i przewidział wręcz wewnętrzną procedurę badania tej zgodności na etapie procedury planistycznej.