Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Ol 501/14

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2014 roku w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółki A o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Spółka A w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...], nr [...] w sprawie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie o nazwie [...] poza kasynem gdy, tj. w pubie [...] w E. przy ul. [...] zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na zasadzie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu tegoż wniosku wskazano, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku określone w art. 62 § 2 pkt 1 (chodzi zapewne o art. 61 § 2 pkt 1) ustawy ppsa., gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną, jak również nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji przewidzianej w art. 62 § 2 pkt 1 (tj. art. 61 § 2 pkt 1) ustawy ppsa. strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności biorąc pod uwagę brak jednolitego stanowiska w łonie Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego oraz istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Przytoczono liczne orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu skarżonych decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego. Z tym względów zasadne jest wstrzymanie wykonania decyzji przez organ oraz ewentualnie Wojewódzki Sąd Administracyjny.