Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 czerwca 2014 r., sygn. I SA/Łd 494/14

 

Dnia 3 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Protokolant Asystent sędziego Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 roku na rozprawie sprawy ze skargi E. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług i nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiące od stycznia do lipca 2006 roku oraz uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia w zakresie tego podatku za miesiące od września do grudnia 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Łd 494/14

Uzasadnienie

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. decyzją z [...] czerwca 2011 r. zweryfikował prawidłowość rozliczeń wynikających ze złożonych przez E. P. deklaracji VAT-7 za okres od stycznia do lipca i od września do grudnia 2006 r.

Od tej decyzji podatnik złożył odwołanie, po rozparzeniu którego Dyrektor Izby Skarbowej w Ł., w dniu [...] marca 2012 r., uchylił powyższe rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, z uwagi na konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. po uzupełnieniu materiału o dodatkowe dowody, decyzją z [...] lipca 2012 r. określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty, kwiecień, lipiec, listopad i grudzień 2006 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń, marzec, maj, czerwiec, wrzesień i październik 2006 r.

Organ podatkowy ponownie zakwestionował prawo strony do odliczenia podatku naliczonego na podstawie:

- art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT") w związku z odliczeniem podatku naliczonego z faktur nieodzwierciedlających rzeczywistych transakcji, wystawionych przez A. W. (A). Zdaniem organ I instancji, osoba ta nie dokonała sprzedaży towarów wyszczególnionych w zakwestionowanych fakturach, gdyż nie była ich właścicielem, a zatem nie mogła nimi skutecznie dysponować,