Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 czerwca 2014 r., sygn. III SA/Kr 107/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) NSA Krystyna Kutzner Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2014 r. sprawy ze skarg J. Ł. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 stycznia 2014 r. nr [....] z dnia 3 stycznia 2014 r. nr [....] w przedmiocie zasiłku celowego z dnia 3 grudnia 2013 r. nr [....] w przedmiocie zasiłku okresowego skargi oddala.

Uzasadnienie

W dniu [...] 2013 r. Burmistrz Miasta i Gminy wydał decyzje:

1. Nr [...] o odmowie przyznania J. Ł. zasiłku celowego,

2. Nr [...] o odmowie przyznania J. Ł. zasiłku celowego na zakup leków i leczenie,

3. Nr [...] o odmowie przyznania J. Ł. zasiłku okresowego.

Jako powód odmowy przyznania w/w zasiłków organ I instancji wskazał brak współpracy J. Ł. z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej oraz uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania.

Uzasadniając swoje decyzje organ I instancji wskazał, że w dniu 2 października 2013 r. pracownik socjalny wraz z funkcjonariuszem Policji udali się do miejsca zamieszkania J. Ł. w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Jednak pomimo tego, że J. Ł. był obecny w domu oraz że został pouczony, iż odmowa przeprowadzenia wywiadu środowiskowego będzie skutkować negatywnym załatwieniem wniosku i wydaniem decyzji odmawiającej przyznanie świadczenia, nie wyraził on zgody na jego przeprowadzenie.

Organ I instancji wskazał, że w związku z tym, że J. Ł. od wielu lat jest klientem Ośrodka Pomocy Społecznej, sytuacja jego rodziny jest znana organowi z urzędu. Organ I instancji stwierdził, iż J. Ł. mieszka wspólnie i gospodaruje z matką w budynku nr [...] w G. Od 1997 r. J. Ł. regularnie składa wnioski o pomoc finansową do czasu podjęcia pracy i uzyskania pierwszych dochodów jednak od tego czasu nie zrobił nic aby swoją niekorzystną sytuację zmienić wykorzystując własne możliwości jak np. intensywne poszukiwanie pracy zwłaszcza, że jest w wieku produkcyjnym. Organ I instancji wskazał, iż niejednokrotnie pracownicy Ośrodka przeprowadzali z J. Ł. rozmowy na temat ewentualnej aktywizacji zawodowej oraz przedstawiali mu propozycje udziału w projekcie aktywizacji społecznej i zawodowej organizowanym przez Ośrodek. Podejmowane były także kontakty z Powiatowym Urzędem Pracy oraz Powiatowym Centrum Funduszy Europejskich w celu wystosowania dla J. Ł. ofert pracy bądź szkoleń. Zdaniem organu I instancji, brak poprawy sytuacji J. Ł. wynika z przyjmowanej przez niego postawy i negatywnego nastawienia do otaczającej rzeczywistości oraz do działań Ośrodka Pomocy Społecznej, do których odnosi się krytycznie.