Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 maja 2014 r., sygn. III SA/Wa 541/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Jarosław Trelka, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2014 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do grudnia 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpoznaniu odwołania z dnia 28 lipca 2013 r. wniesionego przez K.S. (zwanego dalej: "Skarżącym") od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2009 r., decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] grudnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. wskazał, iż w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania kontrolnego prowadzonego wobec Skarżącego, w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2009 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], określił Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ kontroli wskazał, że Skarżący w 2009 r. prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna równocześnie w Polsce i w Niemczech. Na podstawie informacji uzyskanych od Niemieckiej Administracji Podatkowej organ kontroli ustalił, że działalność Skarżącego prowadzona pod nazwą firmy P. w latach 2008-2009 polegała na handlu on-line różnymi towarami. Wysyłki towarów w ramach tej działalności dokonywano z filii urzędu pocztowego we F. oraz poprzez firmę kurierską [...]. Jednakże według Niemieckiej Administracji Podatkowej Skarżący nie dokonywał sprzedaży wysyłkowej na rzecz odbiorców w Polsce. W 2008 r. Skarżący prowadził także działalność gospodarczą w Polsce pod firmą T. K. S. (dalej: T.). Miejscem prowadzenia przedmiotowej działalności był C., ul. [...]. W ramach tej działalności Skarżący sprzedawał akcesoria do telefonów i telefony oraz świadczył usługi związane z ich naprawą. Skarżący nie zatrudniał pracowników. Skarżący prowadząc ww. działalność gospodarczą (na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej Burmistrza Miasta C.) w okresie od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia 28 września 2010 r. nie był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, deklaracje VAT-7, a także ewidencje do celów podatku od towarów i usług, których obowiązek prowadzenia wynika z art. 109 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej: "ustawą o VAT", nie zostały złożone. Skarżący nie prowadził ewidencji do celów podatku od towarów i usług, ale sprzedaż realizowaną w ramach T. rejestrował przy użyciu kasy fiskalnej. Ponadto organ kontroli ustalił, że Skarżący prowadził działalność polegającą na sprzedaży zabawek i klocków lego za pośrednictwem portalu [...]. Towary sprzedawane w ramach T. nie były oferowane na [...]. Jednocześnie stwierdzono, iż Skarżący nie wykazywał sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem portalu [...] oraz transakcji przeprowadzonych z K. N., M. R., R. R. i T. O.