Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 maja 2014 r., sygn. III SA/Wa 2614/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Jarosław Trelka, sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2014 r. sprawy ze skargi B. GmbH z siedzibą w Niemczech na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę
Uzasadnienie
Skarżąca - B. GmbH z siedzibą w Niemczech, złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. Opisując stan faktyczny i zdarzenie przyszłe podała, że jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Jako wspólnik (komandytariusz) spółki komandytowej "Grupa R. sp. z o.o." sp. k. ("Spółka") Skarżąca na terytorium Polski profesjonalnie zajmuje się m. in. sprzedażą świadczeń reklamowych zamieszczanych w programach nadawców radiowych oraz realizacją czynności w zakresie reklamy i promocji nadawców radiowych.
W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera umowy dotyczące realizacji wzajemnych świadczeń, przy czym są one rozliczane w formie barterowej wymiany świadczeń (usługa za usługę lub towar za usługę) - stosownie do art. 603 Kodeksu cywilnego ("k.c.’) albo potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności pieniężnych - stosownie do art. 499 k.c. Zawierając umowy Spółka tak ustala z klientami ilość i rodzaj realizowanych świadczeń, aby wartość świadczeń była równa. Następnie strony podejmują decyzję, czy umowa zostanie rozliczona jako barter, czy też w formie potrącenia. Co do zasady są to umowy długoterminowe, zawierane na czas określony, zwykle roku, ale także na czas dłuższy.
W ramach umów barterowych każda ze stron zleca drugiej stronie realizację przysługujących jej świadczeń w dowolnie wybranym przez siebie terminie (z uwzględnieniem okresu obowiązywania umowy, np. Spółka zawiera z wydawcą prasy umowę na realizację usług reklamowych w danym roku kalendarzowym) lub w ściśle określonym terminie (np. umowa przewiduje, iż wydawnictwo zleci kampanię w maju i czerwcu). Spółka zleca reklamę np. w styczniu, a po wykonaniu przez wydawnictwo usługi - otrzymuje fakturę, którą zalicza do kosztów podatkowych. Za świadczenia zrealizowane przez wydawnictwo Spółka "zapłaci" świadczeniami własnymi, ale termin realizacji przez Spółkę wzajemnego świadczenia uzależniony jest od woli wydawnictwa decydującego, kiedy zleci realizację świadczeń reklamowych. Może to nastąpić w dowolnie wybranym okresie lub w określonym miesiącu. Często zatem odstęp czasowy między wykonywaniem wzajemnych świadczeń przekracza 90 dni. Po zrealizowaniu każdego świadczenia, świadczeniodawca wystawia fakturę VAT dokumentującą to świadczenie. Na koniec okresu obowiązywania umowy ustalane jest wzajemne saldo rozliczeń. W przypadku równego wykorzystania świadczeń wzajemnych umowę uznaje się za wykonaną i rozliczoną. Zdarza się jednak, że umowa nie zostanie w pełni wykonana, np. Spółka zleci realizację świadczeń, a jej kontrahent nie zleci w ogóle albo zleci tylko w części. Możliwe są wówczas następujące sytuacje: