Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 maja 2014 r., sygn. I SA/Łd 342/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędziowie: Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant: Pomocnik sekretarza Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2014 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za październik 2005 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 810 (osiemset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. zaskarżoną decyzją z [...] czerwca 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w Ł. z [...] grudnia 2010 r. nr [...] określającą kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za październik 2005 r. do zwrotu na rachunek bankowy podatnika w wysokości 16.614 zł.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że w wyniku postępowania kontrolnego organ pierwszej instancji ustalił, że w badanym okresie podatnik niezasadnie dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w fakturze VAT z [...] r. nr [...] , dokumentującej zakup paliwa od A Sp. z o.o. Organ pierwszej instancji nie kwestionował przy tym samego faktu zakupu paliwa, uznał jednak, że rzeczywistym właścicielem towaru nie była firma wskazana w zakwestionowanej fakturze.

W odwołaniu podatnik zarzucił organowi pierwszej instancji naruszenie art. 187, 191 i art. 199a § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.). Zdaniem strony organ nie uprawdopodobnił, że nabyty olej napędowy nie był własnością spółki A oraz, że nie był olejem napędowym. Podatnik podniósł również, że w toku postępowania kontrolnego nie przesłuchano ponownie osób, których zeznania, złożone w innych postępowaniach, wykorzystano w niniejszej sprawie. Strona powołała się również na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które, w jej odczuciu, zapewniało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez nieuczciwych kontrahentów, jeśli podatnik nie mógł przewidzieć, że uczestniczy w oszustwie podatkowym.