Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 maja 2014 r., sygn. II SA/Ke 295/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Marta Bieniek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 maja 2014r. sprawy ze skargi P. J. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku; III. zasądza od Wojewody na rzecz P. J. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Wojewoda, po rozpoznaniu odwołania P. J., utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy Solec Zdrój z dnia 18 listopada 2011r. o odmowie wymeldowania I. J. z pobytu stałego w lokalu położonym przy ulicy [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że z motywów decyzji organu I instancji wynika, iż I. J. wprawdzie opuściła miejsce pobytu stałego, ale nie uczyniła tego dobrowolnie, lecz na skutek nagannego zachowania męża.

Wojewoda wyjaśnił dalej, że przez opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu należy rozumieć takie opuszczenie, które jest dobrowolne i ma charakter trwały. Poprzez dobrowolność opuszczenia miejsca pobytu stałego należy rozumieć takie opuszczenie, o którym osoba zadecydowała sama, bez przymusu osób trzecich. O trwałości opuszczenia miejsca pobytu świadczy natomiast zamiar zainteresowanej osoby założenia w nowym miejscu ośrodka swoich spraw osobistych, rodzinnych i majątkowych oraz brak woli powrotu do miejsca swojego dotychczasowego zameldowania. Biorąc następnie pod uwagę obszerne zeznania samej I. J., jej dzieci A. i A. J., dotyczące okoliczności opuszczenia lokalu położonego w S. przy ulicy [...] trudno uznać, że opuszczenie tego miejsca nastąpiło w wyniku suwerennej, dobrowolnej decyzji I. J. Organ uznał też, że wyjaśnienia wskazanych osób znajdują bezpośrednie potwierdzenie w treści nakazu karnego Sądu Rejonowego z dnia 14 lipca 1999r. uznającego E. J. za winnego znęcania się psychicznego i fizycznego nad żoną Ireną i synem A. oraz pośrednie potwierdzenie w wyrokach zasądzających od E. J. alimenty na rzecz jego dzieci. Oceniając trwałość opuszczenia przez Irenę J. miejsca pobytu stałego organ II instancji zauważył, że podejmuje ona próby powrotu do miejsca stałego pobytu, co zostało odnotowane w Komisariacie Policji. Organ ustalił też, że I. J. zamierza dokonać takiej przebudowy domu, aby zapewnić sobie odrębne wejście do lokalu, co jest o tyle istotne, że u matki, u której zamieszkuje posiada tylko służebność lokalu.