Postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 7 maja 2014 r., sygn. I SA/Gd 199/14

Prawo pomocy

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Monika Hennig po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "A" Sp. z o.o. z siedzibą [...] o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej postanawia: odmówić skarżącej przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 5 marca 2014 r., skarżąca "A" Sp. z o.o. [...] wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych, w tym od wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł.

Stosownie do art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

W myśl art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a., osobie prawnej może być przyznane prawo pomocy w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.

Brzmienie powołanego przepisu wskazuje, że przyznanie prawa pomocy osobie prawnej lub innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej zostało w znacznym zakresie pozostawione uznaniu sądu administracyjnego. Spełnienie przez wnioskodawcę przesłanek ekonomicznych w nim wskazanych nie obliguje do przyznania prawa pomocy. Podkreślić przy tym należy, że rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy.