Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2014 r., sygn. VI SA/Wa 2583/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2014 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny "[...]" oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] maja 2007 r. do Urzędu Patentowego RP (dalej organ) wpłynął sprzeciw L. K., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą C. z siedzibą w S. (dalej skarżąca, wnosząca sprzeciw), wobec decyzji o udzieleniu, na rzecz M. Z. i M. B., prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą C. z siedzibą w T. (dalej uczestnik, uprawniony), prawa ochronnego na znak towarowy "KardioMed"

o numerze [...]. Sporne prawo zostało udzielone dla następujących usług w klasach 36 i 44: wynajem lokali, w tym gabinetów do celów medycznych, wynajem sprzętu medycznego, urządzeń i aparatury medycznej.

Jako podstawę prawną wnosząca sprzeciw wskazała art. 129 ust. 1 pkt 2, art. 131 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 3, art. 131 ust. 2 pkt 1 oraz art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy

z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. Z 2001 r. Nr 49, poz. 508 ze zm.; dalej p.w.p.). Jednocześnie wskazała na przysługujące jej prawo ochronne na znak towarowy "KARDIOMED" o numerze [...], który jest przeznaczony do sygnowania następujących usług w klasie 44: usługi medyczne dla ludzi w gabinetach lekarskich, porady i opieka lekarska, diagnostyka medyczna, echokardiografia, ultrasonografia, elektrokardiografia, próby wysiłkowe, zapis pracy serca i ciśnienia, analizy medyczne, fizjoterapia, psychoterapia, usługi paramedyczne.

Zdaniem wnoszącej sprzeciw sporny znak towarowy pozbawiony jest dostatecznych znamion odróżniających w rozumieniu art. 129 ust. 1 pkt 2 p.w.p. Wskazując na naruszenie art. 131 ust. 1 pkt 1 p.w.p. stwierdziła, że używanie spornego znaku towarowego narusza jej prawa osobiste i majątkowe, wynikające