Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Sz 1299/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Protokolant sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi A. D. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a.", art. 49 b ust.4 i ust.5 pkt 2 oraz art. 83 ust.2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia A. D. na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego

z dnia [...], ustalające "inwestorowi - wybudowanej na posesji przy

ul. [...] ażurowej wiaty - Pani A. D., zamieszkałej w [...], opłatę legalizacyjną

w wysokości [...] zł (słownie [...] złotych)", utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Organ stwierdził, że w zażaleniu na przedmiotowe postanowienie podniesiono, że organ powiatowy błędnie zakwalifikował przedmiotowy obiekt budowlany jako wiatę, gdyż, zdaniem skarżącej, jest to pergola, wykonana z drewnianych elementów wymiennych w postaci listewek, demontowana na okres zimowy. W opinii skarżącej, powyższy obiekt stanowi obiekt małej architektury, którego wybudowanie nie wymagało uzyskania pozwolenia ani zgłoszenia do odpowiedniego organu, zatem należało umorzyć przedmiotowe postępowanie, na podstawie art. 105 § 1 K.p.a., jako bezprzedmiotowe.

Skarżąca podniosła również, że przedmiotowe zażalenie zostało wniesione zgodnie z terminem wskazanym w błędnym pouczeniu zawartym w zaskarżonym postanowieniu PINB.