Wyrok WSA w Lublinie z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Lu 88/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Małgorzata Fita, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Sekretarz sądowy Julita Kula, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi P. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie prowadzenia egzekucji administracyjnej - uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej (dalej jako organ), na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 144 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.13.267 ze zm. - dalej jako k.p.a.) oraz art. 17 i art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U.12.1015 ze zm. - dalej jako u.p.e.a.), po rozpatrzeniu zażalenia P. S. (dalej jako zobowiązany), uchylił w całości postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 21 października 2013 r. oraz umorzył postępowanie w sprawie zarzutów zobowiązanego.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w związku z postępowaniem egzekucyjnym, prowadzonym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego na podstawie tytułów wykonawczych, wystawionych przez Prezydenta Miasta z dnia 18 kwietnia 2008 r. o numerach: [...] oraz [...], jak również z dnia 3 czerwca 2008 r. o numerze [...]. Organ przyjął, że odpisy tytułów wykonawczych o numerach: [...] i [...] zostały doręczone pełnomocnikowi zobowiązanego - C. S. w dniu 9 lutego 2009 r., a z kolei odpis tytułu wykonawczego o numerze [...] został doręczony zobowiązanemu w dniu 26 maja 2008 r. Następnie organ wyjaśnił, że zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego zostały złożone organowi egzekucyjnemu, którym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego, w dniach 19 i 24 września 2012 r. W podstawie tych zarzutów zobowiązany powoływał się na okoliczność niedoręczenia upomnienia, bezpodstawnego wystawienia tytułów wykonawczych i przez osobę nieuprawnioną oraz przedawnienia egzekwowanej należności. Organ egzekucyjny wystąpił do wierzyciela - Dyrektora Zarządu Dróg Miejskich, działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta - o zajęcie stanowiska w sprawie zgłoszonych zarzutów i wierzyciel postanowieniami z dnia 1 sierpnia 2013 r. nie uwzględnił zarzutów dotyczących postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych nr: [...] i [...] oraz stwierdził niedopuszczalność zarzutów odnośnie prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego nr [...]. Wymienione postanowienia wierzyciela zostały następnie utrzymane w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Po uzyskaniu ostatecznych stanowisk wierzyciela, Naczelnik Urzędu Skarbowego, postanowieniem z dnia 21 października 2013 r., na podstawie art. 34 § 4 u.p.e.a., uznał wniesione zarzuty za niezasadne z uwagi na uchybienie terminowi do ich wniesienia. Na powyższe postanowienie zobowiązany złożył zażalenie. W wyniku jego rozpoznania organ, mocą zaskarżonego postanowienia, uchylił postanowienie organu egzekucyjnego z dnia 21 października 2013 r. i umorzył postępowanie w sprawie zarzutów. W ocenie organu, zarzuty złożone w dniach: 19 i 24 czerwca 2012 r. są spóźnione, bowiem ustawowe terminy przewidziane na ich złożenie upływały: w dniu 3 lipca 2008 r. dla postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego numer [...] oraz w dniu 16 lutego 2009 r. w odniesieniu do postępowania egzekucyjnego prowadzanego na podstawie tytułów wykonawczych numer: [...] i nr [...]. Organ motywował, że uchybienie terminom do złożenia zarzutów i jednocześnie brak ze strony zobowiązanego wniosku o przywrócenie uchybionych terminów, powoduje bezskuteczność zgłoszenia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. W konsekwencji nie było podstaw do ich merytorycznego rozpatrzenia, a wydanie postanowienia przez organ egzekucyjny w oparciu o art. 34 § 4 u.p.e.a. było w tych okolicznościach nieprawidłowe. Dlatego, w wyniku rozpoznania zażalenia zobowiązanego, należało, w ocenie organu, wyeliminować z obrotu prawnego wadliwe rozstrzygnięcie. Organ w dalszej kolejności zwrócił uwagę, że postępowanie w sprawie zgłoszonych zarzutów podlegało umorzeniu z uwagi na to, że tok tego postępowania był już zaawansowany, organ egzekucyjny uzyskał przecież stanowiska wierzyciela.