Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Kr 785/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Waldemar Michaldo (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 6 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania skargę oddala.

Uzasadnienie

J.M. pismem z dnia 27 września 2012 r. doprecyzowanym przy piśmie z dnia 5 marca 2013r. zwrócił się o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 27 lipca 2000 r. Nr [.....] o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich. Jako podstawę wznowienia wskazał art. 145 § 1 pkt 1, 4, 5 i 6 k.p.a.

We wniosku podniósł, że spełnia wszystkie warunki do uzyskania uprawnień kombatanckich, a więc odmowa ich przyznania musiała nastąpić na podstawie dowodów, które były fałszywe (145 § 1 pkt 1 k.p.a.). Za takie wnioskodawca uznał dowody w oparciu o które stwierdzono, iż miał on kontakt z partyzantką sowiecką, co w rzeczywistości nie miało miejsca.

Dalej wnioskodawca podniósł, że nie jest prawnikiem, mieszka na wsi, z dala od poczty, a nadto jest w podeszłym wieku. Okoliczności te spowodowały, że nawet jeśli czegoś nie dopełnił w postępowaniu administracyjnym lub sądowym, to nastąpiło to z braku możliwości i wiedzy na temat tego co i kiedy powinien zrobić, aby udowodnić, że przysługują mu uprawnienia kombatanckie. W związku z tym, zdaniem wnioskodawcy należy uznać, że w praktyce bez własnej winy nie brał on udziału w postępowaniu (145 § 1 pkt 4 k.p.a.).

Dalej wnioskodawca podniósł, że w sprawie wyszły na jaw nowe okoliczności i dowody, które nie były znane organowi wydającemu decyzję, a które wnioskodawca przytoczył w piśmie z dnia 5 marca 2013 r. (145 § 1 pkt 5 k.p.a.).