Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Gl 152/14

Sygn. akt II SA/Gl 152/14 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 17 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek Sędziowie Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.) Protokolant Izabela Maj-Dziubańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Pawła Cieśli (Cieśla) na uchwałę Rady Gminy Nędza z dnia 13 maja 2013 r. nr XXXVI-294-2013 w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia [...] r., Nr [...], Rada Gminy N. dokonała zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy N., zatwierdzonego uchwałą z dnia [...]r., Nr [...]. Uchwałę tę, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach P. C., zarzucając naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 oraz art. 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zdaniem skarżącego przedmiotem uzgodnień i opinii do zaskarżonego studium był inny obszar niż ten, leżący w sąsiedztwie jego nieruchomości, a część tekstowa i graficzna nie odzwierciedla stanów rzeczywistych. Nadto skarżący zaakcentował, że organ gminy przekroczył granice władztwa planistycznego, w sposób dowolny i nieuzasadniony naruszając prawo własności. W uzasadnieniu skargi podano, że interes prawny skarżącego został naruszony poprzez pozbawienie go możliwości dokonania zabudowy nieruchomości stanowiących jego własność (działki nr "1" i "2", k.m. [...], obręb [...]), na których jest prowadzona działalność rolnicza w postaci gospodarstwa szkółkarskiego, podczas gdy na nieruchomościach sąsiednich tego rodzaju zabudowa jest dopuszczalna, co stanowi niczym nieuzasadnione różnicowanie sytuacji właścicieli nieruchomości. Takie rozwiązanie narusza wspomniany przepis art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie spełniając zarazem żadnej funkcji w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu. Zakwestionowano również przyjęte w studium ustalenia dotyczące występowania na nieruchomościach skarżącego określonych typów fauny i flory podkreślając, że nie odpowiada to rzeczywistości, gdyż w istocie są to grunty orne uprawiane od co najmniej kilkudziesięciu lat. Ustaleń zawartych w studium nie potwierdza uchwalony przez Sejmik [...] w [...] r. plan ochrony środowiska jak również treść uzgodnień z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska. Z treści opinii Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska z dnia [...]r. wynika, że przedmiotem uzgodnień i opinii był zupełnie inny teren leżący w sąsiedztwie nieruchomości skarżącego.