Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 marca 2014 r., sygn. VIII SA/Wa 142/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Justyna Mazur /sprawozdawca/, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot, Sędzia WSA Renata Nawrot, Protokolant Referent - stażysta Urszula Sieradz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2014 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wywłaszczenia nieruchomości oddala skargę.
Uzasadnienie
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (dalej także: "Minister") decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. znak [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) (dalej: "k.p.a.") po rozpatrzeniu wniosku R. K. (dalej: "skarżący") o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody R. z dnia [...] listopada 1979 r. nr [...] oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Naczelnika Gminy J. z dnia [...] listopada 1979 r. nr [...], o wywłaszczeniu za odszkodowaniem na rzecz Państwa na potrzeby pracowniczych ogrodów działkowych części nieruchomości położonej w W. gm. J. o pow. [...] m2 z całości o pow. [...] m2 stanowiącej współwłasność J. K., M. K. i R. K. - utrzymał w mocy decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...].
Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Naczelnik Gminy J. decyzją z dnia [...] listopada 1979 r., znak: [...] orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Państwa, na potrzeby pracowniczych ogrodów działkowych, części nieruchomości o powierzchni [...] m² z nieruchomości o powierzchni [...] m², położonej w W., gmina J., stanowiącej w dniu wywłaszczenia współwłasność J. K. w 1/4 części, M. K. w 1/4 części oraz R. K. w 1/2 części. Na skutek odwołania wniesionego od tej decyzji przez R. K. sprawę rozpoznawał Wojewoda R., który decyzją z dnia [...] listopada 1979 r., znak [...] zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. J. K., M. K. oraz R. K. pismem z dnia [...] grudnia 2008 r. wystąpili do Wojewody [...] z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższych decyzji wywłaszczeniowych. W uzasadnieniu wniosku zarzucili, iż decyzja Naczelnika Gminy J. została wydana sprzecznie z prawem, tj. ustawą z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości oraz Kodeksem postępowania administracyjnego. Wskazali, że cel wywłaszczenia był wówczas w sprzeczności z art. 10 ust. 1 Konstytucji PRL z dnia 22 lipca 1952 r., gdyż wywłaszczona nieruchomość stanowiła grunty orne, a pracownicze ogródki działkowe nie były inwestycją użyteczności publicznej. Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r. zgodnie z właściwością przekazał sprawę do rozpoznania Ministrowi Infrastruktury, który decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], działając na podstawie art. 157 § 1 i 2 oraz art. 158 § 1 k.p.a. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody R. z dnia [...] listopada 1979 r. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Naczelnika Gminy J. z dnia [...] listopada 1979 r. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że celem postępowania w tej sprawie było ustalenie, czy kwestionowana decyzja jest dotknięta jedną z wad enumeratywnie wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a., a w szczególności, czy została wydana z rażącym naruszeniem prawa, w tym przepisami ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (t.j.: Dz. U. z 1974 r., Nr 10, poz. 64) (dalej: "ustawa wywłaszczeniowa z 1958 r."). Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy, wywłaszczenie było dopuszczalne, jeżeli wywłaszczana nieruchomość była ubiegającemu się o wywłaszczenie niezbędna na cele użyteczności publicznej, obrony Państwa albo dla wykonywania zadań określonych w zatwierdzonych planach gospodarczych. W ocenie organu warunek określony w tym przepisie został spełniony. Celem wywłaszczenia była realizacja narodowych planów gospodarczych - urządzenie pracowniczych ogródków działkowych, zgodnie z decyzją Wojewódzkiego Biura Planowania Przestrzennego w R. z dnia [...] maja 1977 r. o ustaleniu miejsca i warunków realizacji inwestycji. Ponadto w oparciu o art. 1 ust. 4 ustawy z dnia 9 marca 1949 r. o pracowniczych ogrodach działkowych, przeznaczenie wskazanej w kwestionowanych decyzjach nieruchomości pod pracownicze ogrody działkowe mieściło się także w pojęciu "użyteczności publicznej". Nabycie tej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa było niezbędne dla realizacji zadania w ramach planu gospodarczego, uchwalonego w województwie [...] na lata 1978-1980 na podstawie dekretu z dnia