Wyrok WSA w Opolu z dnia 10 marca 2014 r., sygn. II SA/Op 549/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 22 marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu wydatków związanych z dozorem nad pojazdami 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 31 stycznia 2013 r., nr [...], [...], [...], [...], 2) określa, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego A. W. kwotę 4417 (cztery tysiące czterysta siedemnaście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2013 r., nr [...], Starosta Oleski przyznał A. W. zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad 13 pojazdami, w tym kosztów usunięcia pojazdu oraz wynagrodzenia za dozór w łącznej wysokości 11 839,17 zł brutto, podając w osnowie decyzji szczegółowe wyliczenie dla poszczególnych pojazdów. Organ wyjaśnił, że do wyliczenia przyjął iloczyn liczby dni przechowywania danego pojazdu oraz stawki dobowej za przechowywanie ustalonej w kwocie 0,99 zł brutto (koszt przechowywania pojazdu), iloczyn liczby kilometrów i stawki 1,00 zł brutto (koszt usunięcia pojazdu). Rozstrzygnięcie wydane zostało na podstawie art. 102 § 2 i 4 oraz art. 17 i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015), zwanej dalej w skrócie u.p.e.a., w związku z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. nr 46, poz. 237). W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że w dniu 22 czerwca 2012 r. A. W. złożył 13 wniosków o przyznanie wynagrodzenia oraz o zwrot kosztów za wykonywanie dozoru nad 13 pojazdami, które zostały usunięte w trybie ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137). Dalej organ wywiódł, odwołując się do orzecznictwa sądowoadministracyjnego, że wykładnia art. 102 u.p.e.a. prowadzi do wniosku, iż zwrot koniecznych wydatków oraz wynagrodzenia następuje w momencie wykazania poniesienia tych wydatków i wynagrodzenia przez konkretnego dozorcę w stosunku do określonego pojazdu. Organ podał, że wnioskodawca - na wezwanie - przedstawił w piśmie z dnia 29 października 2012 r. wyliczenie kosztów poniesionych za dozór pojazdów, w którym przyjęto stawkę po zaokrągleniu 11 zł z dzień. Starosta Oleski stwierdził, że wyliczenie to zawiera błąd rachunkowy, ponieważ strona przyjęła niewłaściwą liczbę 19 dozorowanych pojazdów zamiast 13, co w rezultacie daje dobowy koszt przechowywania pojazdu w kwocie 20,02 brutto. Organ uznał również, że przedstawione zestawienie w zakresie poniesionych kosztów zatrudnienia członków rodziny przy sprawowaniu dozoru nad pojazdami w wymiarze 4,2 etatu jest jedynie teoretyczne, gdyż wnioskodawca nie przedstawił żadnego dokumentu potwierdzającego zatrudnienie jakiegokolwiek pracownika, czy też innego dokumentu świadczącego o czasie sprawowania dozoru nad parkingiem przez osoby trzecie. Brak powołanych danych uniemożliwił organowi weryfikację poniesionych przez dozorcę kosztów zabezpieczenia społecznego zatrudnionych osób. Zdaniem Starosty, strona nie wykazała również poniesienia innych koszów, jak też nie przedstawiła sposobu wyliczenia wynagrodzenia za dozór pojazdu. Wobec powyższego organ przeprowadził postępowanie dowodowe we własnym zakresie, posiłkując się przy ustalaniu zapłaty dozorcy kryteriami określonymi w art. 836 Kodeksu cywilnego. W tym zakresie organ powołał się na zebraną dokumentację dotyczącą postępowania o udzielenie zamówienia publicznego pod nazwą "Parkowanie pojazdów zabezpieczonych dla celów procesowych przez policję" w latach 2010 i 2012, w części dotyczącej Komendy Powiatowej Policji w [...]. Organ wyjaśnił, że z dokumentacji tej wynika, iż opis przedmiotu rzeczonego zamówienia publicznego jest podobny do zakresu czynności, jaki przedsiębiorcy muszą spełnić przy przechowaniu pojazdów usuniętych z drogi w trybie art. 130a ust. 5d cyt. wyżej ustawy Prawo o ruchu drogowym. Ponadto analiza złożonych ofert wykazała, że kwota 11,00 zł netto zawarta w kalkulacji przedłożonej przez A. W. rażąco odbiega od oferty konkurencyjnej oraz jego własnej oferty złożonej w 2012 r. na potrzeby wspomnianego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, ponieważ z informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty wynika, iż w 2011 r. najkorzystniejsza oferta wynosiła 2,00 zł brutto za dobę parkowania, a w 2012 r. wybrana oferta A. W. zakreślona została na kwotę 0,62 zł za dobę parkowania. Dalej organ odwołując się do orzecznictwa sądowego, wskazał na opinie biegłego skarbowego świadczące o złym stanie technicznym pojazdów, które wartością odpowiadały wartości użytkowej złomu. Zdaniem organu, przedsiębiorcę obciążało stosunkowo niewielkie ryzyko związane z przechowaniem pojazdów, nieznaczna odpowiedzialność za ich utratę, pogorszenie lub zniszczenie, poza dozorem nie ponosił dodatkowych kosztów, a część pojazdów pomimo widocznych uszkodzeń nie została zabezpieczona przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych. Nadto wnioskodawca dysponuje parkingiem na podstawie umowy zawartej w dniu 15 lipca 2004 r. na czas nieokreślony i użytkuje przedmiotową nieruchomość nieodpłatnie, co dodatkowo obniża koszty świadczenia usług. Ostatecznie organ stwierdził, że w przedmiotowym rozstrzygnięciu należało przyjąć kwotę, która odpowiada stawce zaproponowanej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego w 2010 r., czyli stawkę 0,99 zł brutto za dobę przechowywania pojazdu. Analogiczną argumentację organ I instancji przedstawił czyniąc ustalenia w zakresie kosztów usunięcia przez A. W. każdego z pojazdów. Starosta Oleski podkreślił, że wnioskodawca nie przedłożył żadnych dokumentów potwierdzających poniesione przez niego koszty, wobec czego oparł się na przesłanej przez [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji dokumentacji dotyczącej zamówienia publicznego pt. "Holowanie - przewożenie pojazdów i mienia - części samochodowych do celów procesowych i innych zlecanych przez policję". Organ ustalił, że A. W. w 2010 r. złożył ofertę wykonania holowania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony za cenę 8,00 zł brutto za 1 kilometr holowania pojazdu, przy konkurencyjnej ofercie 1,00 zł brutto za 1 kilometr holowania usuniętego z drogi pojazdu. Natomiast w 2012 r. wnioskodawca zaoferował cenę 5,97 zł brutto odpowiadającej 1 kilometrowi holowania pojazdu, przy konkurencyjnej ofercie 2,46 zł brutto za 1 kilometr holowania usuniętego z drogi pojazdu. W ocenie organu I instancji, przedstawiona przez A. W. stawka usunięcia pojazdu odbiega od cen zaproponowanych w ofertach o udzielenie zamówienia publicznego przeprowadzonych przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...], a wobec braku udokumentowania przez niego kosztów usunięcia jednego pojazdu, w postanowieniu należało przyjąć kwotę 1,00 zł brutto, która odpowiada stawce wybranej w ww. zamówieniu publicznym.