Wyrok WSA w Opolu z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. II SA/Op 13/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Sędziowie WSA Grażyna Jeżewska WSA Ewa Janowska Protokolant St. inspektor sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania wtórnika dowodu rejestracyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 września 2013 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Starosty Brzeskiego z dnia 3 czerwca 2013 r. o odmowie wydania wtórnika dowodu rejestracyjnego pojazdu marki [...] o nr rej. [...].

Postępowanie administracyjne miało następujący przebieg:

Wnioskiem z dnia 16 maja 2013 r., A. P. wystąpił do Starosty Brzeskiego o wydanie wtórnika dowodu rejestracyjnego pojazdu marki [...] o nr rej. [...], który to dowód rejestracyjny został zatrzymany w celach dowodowych przez Komendę Wojewódzką Policji w [...]. Do wniosku dołączył postanowienie Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] z dnia 10 maja 2013 r. w przedmiocie dowodów rzeczowych.

Starosta Brzeski, decyzją z dnia 3 czerwca 2013 r., nr [...], działając na podstawie art. 73c ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym orzekł o odmowie wydania A. P. wtórnika dowodu rejestracyjnego pojazdu marki [...] o nr rej. [...]. W uzasadnieniu przytoczył § 10 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów oraz § 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach i stwierdził, że w przedmiotowej sprawie dowód rejestracyjny został zatrzymany przez policję, jako dowód w prowadzonym postępowaniu i stąd też nie można go traktować jako utraconego.