Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. II SA/Ol 972/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2014 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz pełnomocnika skarżącej - adwokata W. W. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 14 maja 2013 r., działająca z upoważnienia Burmistrza K., Kierownik Działu Usług Opiekuńczych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K., odmówiła B.B. skierowania do domu pomocy społecznej. Organ pierwszej instancji wyjaśnił w uzasadnieniu decyzji, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki, gdy potrzeba ta nie może być zapewniona w formie usług opiekuńczych. Podał, że wnioskodawczyni mieszka sama, porusza się samodzielnie przy pomocy kuli łokciowej, samodzielnie gotuje i spożywa posiłki, myje się, ubiera, sprawnie podejmuje decyzje życiowe i dysponuje samodzielnie emeryturą. Ponadto posiada telefon i nie ma większych problemów z dotarciem do lekarza lub zamówieniem wizyty domowej. Wnioskodawczyni mieszka w "[...]", w pobliżu placówek leczniczych i usługowych oraz sklepów. Ponadto korzysta z obiadów przynoszonych ze stołówki MOPS i usług opiekuńczych w dni robocze po 2 godziny, a także ze specjalistycznych usług opiekuńczych dwa razy w tygodniu po 2 godziny. Organ wskazał, że opiekunki pomagają wnioskodawczyni w robieniu zakupów, sprzątaniu i innych czynnościach, z którymi strona sobie nie radzi. Wskazał też, że z zaświadczenia lekarskiego z dnia 26 marca 2013 r. wynika, iż - w ocenie lekarza - oferowane formy pomocy przez MOPS w Kętrzynie zaspakajają niezbędne potrzeby życiowe strony. Ponadto, lekarz zalecił on wnioskodawczyni uczestnictwo w zajęciach Środowiskowego Domu Samopomocy w K. Organ pierwszej instancji wywiódł, że z art. 54 cytowanej ustawy wynika pierwszeństwo zapewnienia pomocy w miejscu zamieszkania podopiecznego, wobec czego stan zdrowia osoby ubiegającej się o taką pomoc nie jest jedyną przesłanką decydującą o konieczności skierowania do domu pomocy społecznej. Skierowanie w domu pomocy społecznej uwarunkowanej jest bowiem brakiem możliwości zapewnienia osobie potrzebującej usług opiekuńczych w jej miejscu zamieszkania. Organ wyjaśnił, że usługi te mają ułatwiać zaspokajanie codziennych potrzeb życiowych. Stwierdził, że MOPS jest w stanie rozszerzyć świadczone wnioskodawczyni usługi opiekuńcze przez zwiększenie ilości godzin i dyżury w dni wolne od pracy, w godzinach popołudniowych i wieczornych. Ponadto, strona może być dowożona na zajęcia do Środowiskowego Domu Samopomocy w K., gdzie przez 8 godzin dziennie będzie miała zapewnioną opiekę i towarzystwo. Uwzględniając okoliczności faktyczne sprawy, organ pierwszej instancji stwierdził, że wnioskodawczyni może pozostać w środowisku przy wsparciu w postaci usług opiekuńczych, lekarza rodzinnego i pielęgniarki środowiskowej, z którymi ma stały kontakt, a zatem nie zostały spełnione łącznie wszystkie wymogi z art. 54 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Tym samym, organ nie miał podstaw, aby orzec o skierowaniu wnioskodawczyni do domu pomocy społecznej.