Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. III SA/Kr 1060/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Jakubiec Sędziowie WSA Dorota Dąbek (spr.) WSA Tadeusz Wołek Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2014 r. sprawy ze skarg W. K. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 lipca 2013r. nr [...] z dnia 22 lipca 2013r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego I. skargi oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata B. T. - Kancelaria Adwokacka w K, ul. [...] tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych) podwyższoną o podatek od towarów i usług przewidziany dla tego rodzaju czynności.

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 25 lutego 2014r.

W dniu [...] 2013r. Prezydent Miasta wydał decyzje:

1. Nr [...] o odmowie przyznania W. K. świadczenia w formie zasiłku celowego na zakup leków,

2. Nr [...] o odmowie przyznania W. K. świadczenia w formie zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup żywności na przygotowanie jednego posiłku dziennie.

W uzasadnieniu swoich decyzji organ I instancji wskazał, iż W. K. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a na jego dochód składa się zasiłek stały w kwocie 522 zł oraz zasiłek okresowy w wysokości 20 zł. Dochód W. K. jest więc równy kryterium dochodowemu określonemu w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej.

W trakcie prowadzonego postępowania organ I instancji ustalił jednak, że w dniu 6 maja 2011r. W. K. zakupił mieszkanie za kwotę 130 tys. zł, o czym nie poinformował Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, mimo że był zobowiązany do powiadamiania o każdej zmianie swojej sytuacji materialnej. Organ I instancji stwierdził, iż z wyjaśnień W. K. wynika, że środki finansowe na zakup mieszkania otrzymał od matki i traktuje ja jako pożyczkę. Jednak w ocenie organu I instancji środki w kwocie 70 tys. zł nie stanowią pożyczki, gdyż jak wynika z wyjaśnień złożonych przez matkę W. K., znaczna część środków jakie wnioskodawca potrzebował do sfinalizowania zakupu mieszkania pochodziła ze sprzedaży złotych monet jakie miał on u niej zdeponowane. Z kolei podczas przesłuchania w dniu 19 czerwca 2013r. W. K. oświadczył, iż obecnie nie posiada złotych monet, ale na koniec 2002r. posiadał ok. 30 sztuk złotych monet. Organ I instancji wskazał, iż w maju 2011r. W. K. odebrał 7 sztuk złotych monet, sprzedał je, a środki uzyskane z ich sprzedaży przeznaczył na zakup mieszkania. W ocenie organu I instancji, środki uzyskane ze sprzedaży złotych monet, które były zdeponowane u matki W. K., stanowią jego dochód. Również kwoty 30 tys. zł organ I instancji nie uznał za pożyczkę, gdyż istotą pożyczki jest użyczenie środków pieniężnych, przedmiotów na ściśle określony czas pod warunkiem zwrotu. Natomiast W. K. nie zawarł umowy pożyczki, a poza tym nie mógłby jej spłacić, gdyż posiada zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek ZUS, pobiera zasiłek stały i okresowy. Tym samym, zdaniem organu I instancji, kwota 30 tys. zł, którą W. K. otrzymał od matki, stanowi jego dochód.