Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. I SA/Wa 1072/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędzia WSA Bożena Marciniak (spr.) Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi J. L. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz skarżącej J. L. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] marca 2013 r., nr [...]utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...].

Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem złożonym w 1992 roku M. K. wystąpiła do Urzędu Rejonowego w M. o przyznanie odszkodowania za mienie pozostawione poza granicami kraju przez P. K.. Porządek dziedziczenia po zmarłej w dniu [...] września 1993 roku M. K. został ustanowiony postanowieniem Sądu Rejonowego w M. z dnia [...] września 2008 roku, sygn. akt [...]. Zgodnie z tym postanowieniem spadkobiercą, na podstawie testamentu, została córka J. L.. Pismem z dnia 20 listopada 2008 r. J. L. złożyła wniosek o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez P. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...], byłe województwo [...], obecnie [...].

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] odmówił potwierdzenia J. L. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez P. K. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowości [...], gmina [...], powiat [...], byłe województwo [...]. Organ uznał, że wnioskodawczyni nie udowodniła, iż P. K. był właścicielem spornej nieruchomości w chwili opuszczenia byłego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 1958 r., bowiem jak wynika z wiedzy historycznej ziemie należące do osób narodowości polskiej na początku lat 50-tych były wcielane do tzw. kołchozów i przechodziły na własność [...]. Ponadto nie wykazała, że jej poprzednik prawny został zmuszony do opuszczenia przedmiotowej nieruchomości w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r.