Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. II SAB/Gd 232/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Kostka, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.), Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi W.W. na bezczynność "A" Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. w sprawie udzielenia informacji publicznej 1. zobowiązuje "A" Spółkę Akcyjną z siedzibą w G. do rozpoznania w terminie 14 dni od daty otrzymania tego wyroku wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności wniosku W. W. o udzielenie informacji publicznej z dnia 19 lutego 2013 r.; 2. stwierdza, że bezczynność nie nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od "A" Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. na rzecz skarżącego W. W. kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W. W. wniósł skargę na bezczynność

"A" Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. polegającą na nieudostępnieniu informacji publicznej na wniosek skarżącego z dnia 19 lutego 2013 r. w terminie wskazanym w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., nr 112, poz. 1198 ze zm.), przy jednoczesnym niewydaniu rozstrzygnięcia w sprawie odmowy udostępnienia informacji publicznej lub umorzenia postępowania o udostępnienie informacji publicznej, zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Skarżący wniósł o stwierdzenie bezczynności "A" Spółki Akcyjnej z siedzibą w G. oraz o zobowiązanie jej do udzielenia informacji w żądanym zakresie i w żądanej formie. Nadto wniósł o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi podniósł, że w zakresie przedmiotowej skargi skarżący nie jest związany jakimkolwiek terminem do jej wniesienia. Powołał się w tym zakresie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2009 r. (II FSK 2020/08).

Dalej, wskazując na treść art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej stwierdzili, że użycie w tym przepisie terminu "zadania publiczne" eliminuje element podmiotowy i oznacza, że zadania publiczne mogą być wykonywane przez różne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przekazywania tych zadań, a dystrybucja energii elektrycznej jest zadaniem publicznym. W świetle tego uznał, że żądanie udostępnienia decyzji stanowiących podstawę lokalizacji i budowy linii energetycznych dotyczy "sprawy publicznej" i nakłada na przedsiębiorstwo obowiązek udzielenia informacji dotyczącej tej sprawy.