Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Wa 951/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz (spr.) Sędziowie: WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2013 r. sprawy ze skarg A. I., I. P. i M. P. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi.

Uzasadnienie

Sygn. akt I SA/Wa 951/3

UZASADNIENIE

I. Stan faktyczny

1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, po rozpatrzeniu wniosków B. J., W. M., I. S., S. S., A. I., J. R., M. P. i I. P. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] stwierdzającą, że decyzja Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia [...] lipca 1955 r. nr [...] oraz utrzymane nią w mocy orzeczenie Prezydium Rady Narodowej W. z dnia [...] maja 1955 r. nr [...] odmawiające przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...], w części określonej w aktach notarialnych obejmujących sprzedaż lokali mieszkalnych nr [...] w budynku posadowionym na działce nr [...] z obrębu [...] wchodzącej w skład przedmiotowej nieruchomości oraz udziałów przypadających właścicielom tych lokali w części budynku i jego urządzeniach służących do wspólnego użytku ogółu mieszkańców a także gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste nabywcom tych lokali wydane zostały z naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdzającą ich nieważność.

Motywując zaskarżone rozstrzygnięcie organ wskazał, że w ramach postępowania nadzorczego wszczętego na wniosek T. H., ustalił iż powołane orzeczenia dekretowe zostały wydane z rażącym naruszeniem art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i prawie użytkowania na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 dalej powoływany jako dekret [...]). Przyznaniu prawa własności czasowej nie przeciwstawiały się bowiem ustalenia planu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nr [...] - który przeznaczał przedmiotową pod [...], w szczególności na cel [...].