Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. VI SA/Wa 1847/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Zalewski Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Dorota Wdowiak (spr.) Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia w części prawa ochronnego na znak towarowy [...][...] oddala skargę

Uzasadnienie

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (dalej też Urząd Patentowy RP) decyzją nr Sp. [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., działając w oparciu o art. 132 ust. 2 pkt 2 oraz art. 246 i art. 247 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm.) - dalej p.w.p. oraz art. 100 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p., unieważnił w części dotyczącej butów prawo ochronne udzielone na znak towarowy [...] o numerze [...], udzielone na rzecz spółki A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej jako uprawniona, strona skarżąca).

Przedmiotowa decyzja Urzędu Patentowego RP została wydana

w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] listopada 2010 r. spółka [...] z siedzibą w [...] (dalej spółka wnosząca sprzeciw) złożyła do Urzędu Patentowego RP sprzeciw, w części dotyczącej klasy 25 wobec udzielenia w dniu [...] września 2009 r. prawa ochronnego na znak towarowy [...] pod numerem [...] na rzecz A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...], przeznaczonego do oznaczania towarów z klas 01, 02, 14, 19, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 29, 30, 32, 36, 37, 40, 42 klasyfikacji nicejskiej.

Podstawą prawną sprzeciwu był art. 246 w związku z art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. Spółka wnosząca sprzeciw wskazała na przysługujące jej prawo wyłączne do znaku towarowego chronionego w trybie unijnym [...] o numerze [...]zgłoszonego do ochrony w dniu [...] września 1996 r. Znak ten jest przeznaczony do sygnowania towarów w klasie 9, tj. butów i obuwia dla celów bezpieczeństwa ochrony i zapobiegania wypadkom, a także klasie 25, tj. butów i obuwia. Wnosząca sprzeciw spółka odnosząc się do porównywanych towarów (w zakresie klasy 25) oraz porównywanych znaków towarowych uznała, że istnieje niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców, bowiem towary w postaci butów, ujęte w wykazie towarów i usług znaku spornego są identyczne w odniesieniu do wskazanych w wykazie towarów i usług znaku przeciwstawionego, w klasie 25, tj. butów i obuwia. W pozostałym zakresie towary ujęte w klasie 25 znaku spornego są podobne do butów i obuwia wskazanych w wykazie towarów i usług znaku przeciwstawionego w klasie 25. Spółka wnosząca sprzeciw podniosła, iż "towary takie jak obuwie, odzież, czy też nakrycia głowy mogą pełnić poza ich funkcją podstawową powszechnie uznaną funkcję estetyczną, przyczyniając się jako całość do stworzenia zewnętrznego wizerunku danego konsumenta. Zanegowała również możliwość zastosowania w niniejsze sprawie art. 165 ust. 1 pkt 1 p.w.p. oraz art. 134 p.w.p.