Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 1666/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie sędzia WSA del. Marek Kraus, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2011 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia [...] września 2012 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w L. kwotę 4 770 zł (słownie: cztery tysiące siedemset siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. po rozpoznaniu odwołania P. Sp. z o.o. z siedzibą w L. (zwanej dalej: "Skarżącą") od decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2011 rok, decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wskazało, że decyzją z dnia [...] września 2012 r. nr [...] Prezydent Miasta L. określił Skarżącej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2011 rok na kwotę 551.456 zł. Do opodatkowania przyjęto: 1) grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 79.870 m2, 2) budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o wysokości powyżej 2,20m o powierzchni 8.422,62 m2, 3) budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o wysokości 1,40-2,20m o powierzchni 246,34 m2, 4) budowle o wartości 13.238.721 zł. Z uzasadnienia decyzji organu pierwszej instancji wynika, że Skarżąca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłu i dystrybucji ciepła. Przewody przesyłowe magistrali ciepłowniczej usytuowane są zarówno pod powierzchnią ziemi, jak i nad jej powierzchnią. Magistrala ciepłownicza przebiega przez teren działek sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako tereny zurbanizowane niezabudowane, inne tereny zabudowane, las, rola, drogi, tereny przemysłowe, tereny kolejowe. Teren pod magistralą zlokalizowaną na wysokości ok. 1,5 m wydzielony został podziałami geodezyjnymi z uwzględnieniem możliwości zagospodarowania przyległych terenów. Powierzchnia pod magistralą nie może być wykorzystana w żaden inny sposób. Również teren wokół magistrali stanowiący jej pas eksploatacyjny nie może być wykorzystywany jako teren inwestycyjny, co wynika również z postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Celem dokonanych podziałów było wydzielenie pasa przebiegu magistralnych przewodów sieci cieplnej z uwzględnieniem drogi dojazdowej koniecznej do prac eksploatacyjnych, konserwacyjnych i remontowych oraz z uwzględnieniem granicy zabudowy. W związku z tym nieruchomości, przez które przebiega magistrala są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej przez Skarżącą. Ponadto organ pierwszej instancji wyjaśnił, że Skarżąca jest użytkownikiem zabudowanej nieruchomości stanowiącej własność Gminy L. oznaczonej jako działki ewidencyjne nr [...] i [...] z obrębu 70 o powierzchni 2.977 m2, z czego 2.174 m2 na mocy umowy dzierżawy zawartej ze Skarżącą użytkuje inny podmiot. Na Skarżącej ciąży obowiązek podatkowy w stosunku do części gruntu z przedmiotowej nieruchomości o powierzchni 803 m2 oraz do budowli - rampy rozładunkowej, która w umowie dzierżawy nie została przekazana na rzecz podmiotu wydzierżawiającego grunt.