Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Sz 1064/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 grudnia 2013r. sprawy ze skargi W. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. oddala skargę, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz radcy prawnego J. K. kwotę [...] obejmującą należny podatek od towarów i usług tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu.

Uzasadnienie

Podinspektor Centrum Świadczeń, działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, decyzją z dnia [...], odmówił W. M. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym bratem B. M., pesel [...], w okresie od [...] r. na czas nieokreślony.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji powołując się na zebrany materiał dowodowy w sprawie wywiódł, że skoro trwała niezdolności do samodzielnej egzystencji istnieje u B. M. od 1994 r., to tym samym niepełnosprawność nie powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub

w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyżej nie później niż do ukończenia 25. roku życia, a zatem nie została spełniona przesłanka określona w art. 17 ust. 1b ustawy.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie wnosząc o pozytywne rozpatrzenie jej wniosku. W. M. w uzasadnieniu odwołania podkreślił, że brat nigdy nie był zdolny do samodzielnej egzystencji i nadal potrzebuje całodobowej opieki. Wyjaśnił, że brat uległ wypadkowi w drugi dzień po porodzie z winy szpitala MSW, w którym się urodził, co może potwierdzić rodzina. Kolejnym dowodem przesądzającym fakt istnienia niepełnosprawności przed 1994 r. stanowi okoliczność skierowania B. M. na rentę inwalidzką jak i wpis w jego książeczce wojskowej o niezdolności do odbycia służby. W piśmie stanowiącym uzupełnienie odwołania strona ponownie zaakcentowała, że B. M. jest niedorozwinięty od urodzenia, co wynika z opinii lekarzy psychiatrów. Ponadto według W. M. fakt, że jego brat jako 17-latek został zatrudniony jako inwalida w Spółdzielni Inwalidów, poddaje w wątpliwość ustaloną przez ZUS niepełnosprawność dopiero od 1994 r.