Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. IV SA/Po 1046/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka Sędziowie WSA Izabela Bąk - Marciniak WSA Maciej Busz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi H.W. na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 26 kwietnia 2005 r. nr LI/329/2005 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oddala skargę

Uzasadnienie

IV SA/Po 1046/13

Uzasadnienie

H.W. wniosła skargę na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 26.04.2005r. nr LI/329/2005 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów aktywizacji gospodarczej w Tarnowie Podgórnym, po południowej stronie drogi krajowej nr 2 - działki nr 1248/1,1248/2, 857/2, 857/3,858,859 (zwanej dalej zaskarżoną uchwałą) wnosząc o stwierdzenie jej nieważności na podstawie art.101 ustawy z dnia 08.03.1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013r., poz.954, zwanej dalej u.s.g.) w zw. art.3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej Ppsa) art. 50 § 1 Ppsa i art.147 § 1 Ppsa.

Skarżąca zarzuciła naruszenie licznych - wymienionych w skardze - przepisów ustawy z dnia 07.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999r., Nr 15, poz.139 ze zm., zwanej dalej u.z.p.) oraz art.7 Konstytucji i na podstawie art.27 ust.1 u.z.p. w zw. z art.10 u.z.p. wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały.

Nadto skarżąca podniosła, że zaskarżona uchwała narusza jej interes prawny, a także narusza wskazane przez nią przepisy ustaw. Wskazała też, że pismem z dnia 22.08.2013r. wezwała Radę Gminy Tarnowo Podgórne do usunięcia naruszenia prawa na co nie otrzymała odpowiedzi. Dalej skarżąca szczegółowo opisała zarzuty merytoryczne w stosunku do zaskarżonej uchwały.

W szczególności skarżąca wskazała, że pozostaje ona właścicielką działek sąsiadujących z obszarem objętym zaskarżonym planem miejscowym i nie mogła powziąć informacji dotyczących możliwości składania wniosków do rzeczonego opracowania planistycznego i tychże wniosków nie złożyła. Ma to znaczenie w jej ocenie, gdyż uciążliwość przeznaczenia terenu objętego ustaleniami planu miejscowego kształtuje możliwość zagospodarowania działek będących własnością skarżącej. Podkreśliła, że sąsiedztwo terenu przeznaczonego pod przemysł, rzemiosło produkcyjne, składy, magazyny, parkingi dla samochodów ciężarowych niewątpliwie ograniczają możliwość gospodarowania przestrzenią działek skarżącej. (k.6 akt sądowych)