Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. IV SA/Po 711/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Jarosz Sędziowie WSA Donata Starosta (spr.) WSA Tomasz Grossmann Protokolant St. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi Rady Miejskiej T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie statutu gminy T. 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...], w którym Wojewoda W. orzekł nieważność § 4 ust. 2 wraz z załącznikiem nr 3, § 16 ust. 5 i § 42 ust. 1 i 2; 2. w pozostałym zakresie skargę oddala; 3. zasądza od Wojewody W. na rzecz Gminy T.kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu [...] kwietnia 2013 r., nr [...] Rada Miejska T. uchwaliła statut Gminy T..

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] Wojewoda W. orzekł nieważność § 4 ust. 1 i 2 wraz z załącznikami nr 2 i 3, § 16 ust. 5 i § 42 uchwały Nr [...] Rady Miejskiej T. z dnia [...]kwietnia 2013 r. w sprawie statutu Gminy T. - ze względu na istotne naruszenie prawa.

W uzasadnienia rozstrzygnięcia nadzorczego organ wskazał, że zgodnie z zasadą wyrażoną w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Poprzez działanie na podstawie i w granicach prawa w zakresie podejmowania uchwal przez organy jednostek samorządu terytorialnego rozumieć należy działanie zgodne z przepisami regulującymi podstawy prawne podejmowania uchwał; przepisami prawa ustrojowego; przepisami prawa materialnego oraz zgodne z przepisami regulującymi procedurę podejmowania uchwał.

Dalej organ wskazał, że w szczególności ograniczeniom powyższym podlega materia stanowienia aktów prawa miejscowego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142. poz. 1591 ze zm.) oraz art. 94 Konstytucji akty prawa miejscowego mogą być stanowione li tylko na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach. Ograniczenie powyższe oznacza, że uprawnienie do stanowienia aktów prawa miejscowego musi wynikać wprost z przepisów ustawy i musi określać przynajmniej przedmiot regulacji i jej zakres. Przepisy ustawy ustrojowej o samorządzie gminnym dają radzie gminy prerogatywę do określania herbu gminy wyznaczając jej jedynie zakres ogólny. Zaś szczegółowe zasady uchwalania tego elementu jak flagi gminy, indywidualizującego daną gminę określa precyzyjnie ustawa z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130 ze zm.). Przepis art. 3 powołanej ustawy stanowi, że jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać, w drodze uchwały organu stanowiącego danej jednostki, własne herby, flagi, emblematy oraz insygnia i inne symbole. W myśl art. 3 ust. 2 i ust. 3 ustawy o odznakach i mundurach wzory symboli ustanawiane są w zgodzie z zasadami heraldyki, weksylologii i miejscową tradycją historyczną oraz wymagają zaopiniowania przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Opinia wydawana jest w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku ojej wydanie (art. 3 ust. 4 ustawy o odznakach i mundurach). Norma ta określa więc tryb uchwalania przez radę gminy herbu i flagi. Przy czym sformułowany przez ustawodawcę w art. 3 ust. 3 ustawy o odznakach i mundurach wymóg uzyskania opinii ministra ma charakter bezwzględnie obowiązujący i ustawodawca nie przewidział od niego żadnego wyjątku (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 lipca 2010 r. sygn. akt III SA/Ka 177/10, Wspólnota 2010/32/25). Obowiązkiem jednostki samorządu terytorialnego zamierzającej ustanowić jakikolwiek z symboli, których dotyczy art. 3 ust. 1 ustawy o odznakach i mundurach, jest więc uprzednie uzyskanie opinii ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Z uzasadnienia przedmiotowej uchwały wynika, iż Gmina T. nie wystąpiła do ministra właściwego do spraw administracji publicznej o zaopiniowanie uchwały [...] w sprawie statutu Gminy T. w zakresie ustalenia herbu i flagi Gminy ani nie posiada takiej zgody udzielonej przy podejmowaniu innych uchwał w tym zakresie. W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, iż niedochowanie przewidzianego prawem wymogu uzyskania opinii czy konsultacji z uprawnionymi podmiotami stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności takiej uchwały (por. uchwałę SN z dn. 17 czerwca 1993r.. I PZP 2/93, OSP 1994/9/156).