Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Łd 823/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.) Protokolant: Pomocnik sekretarza Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z [...]. określającą J.B. kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r.

W uzasadnieniu wskazano, że w wyniku kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczania podatku od towarów i usług za okres od października 2005 r. do maja 2006 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego zakwestionował dokonane przez podatnika w tym czasie odliczenie podatku naliczonego, wynikającego z faktur wystawionych przez Firma A, M.K., uznając, że faktury te nie obrazowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Dokonując rozliczenia podatkowego za grudzień 2005 r. organ pierwszej instancji uwzględnił między innymi, że decyzją wydaną również [...] zakwestionował nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, zadeklarowaną przez podatnika w listopadzie 2005 r., w wysokości 4.789 zł i określił stronie za ten okres rozliczeniowy zobowiązanie podatkowe w VAT. W konsekwencji Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, że bezzasadne uwzględnienie przez podatnika wspomnianej nadwyżki za listopad 2005 r., spowodowało w rozliczeniu VAT za grudzień 2005 r. zawyżenie kwoty podatku naliczonego do odliczenia o 4.789 zł.

W odwołaniu pełnomocnik podatnika zarzucił naruszenie art. 120-122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej "OP.") oraz art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "u.p.t.u."). Pełnomocnik podniósł, że nieuczciwość sprzedawcy nie mogła przekreślać prawa do odliczenia podatku. Skoro podatnik zakupił paliwo, zapłacił za nie, a następnie odsprzedawał je innym klientom i odprowadzał z tego tytułu należne podatki, miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego ze spornych faktur.