Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Kr 295/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Bociąga (spr.) Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Maria Zawadzka Protokolant Ewelina Knapczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 24 stycznia 2013 r. nr [....] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] 2010 r. nr [...] działając na podstawie art. 104 § 1 i § 2 K.p.a., art. 235 (1) Kodeksu pracy oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych, a także art. 5 pkt 4a ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej R. B. nie stwierdził u niego astmy oskrzelowej.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że R. B. pracował na następujących stanowiskach pracy: od 1 września 1977 r. do 14 sierpnia 1980 r. jako pracownik młodociany Zasadniczej Szkoły Zawodowej, od 15 sierpnia 1980 r. do 14 maja 1981 r. jako ślusarz remontowy na Wydziale Remontowym, od 15 maja 1981 r. do 15 maja 1983 r. jako laborant w dziale Kontroli Jakości (w tym okresie przechodził rehabilitację) i od 16 maja 1983 r. do 30 grudnia 1999 r. jako laborant w Dziale Kontroli Jakości. Jak wynika z analizy wykonanych w grudniu 1990 r. badań środowiska pracy R. B. pracując na stanowisku laboranta, miał kontakt z różnymi substancjami chemicznymi tj.: tlenek i dwutlenek węgla, kwas solny, kwas siarkowy, kwas fosforowy, fluorowodór, dwutlenek siarki, żelazo, mangan, których stężenia były poniżej najwyższych dopuszczalnych stężeń (łączna wielkość ekspozycji wynosiła 0,24 i była mniejsza od wartości dopuszczalnej równej jedności) oraz z pyłem zawierającym wolną krystaliczną krzemionkę od 2-50 % w stężeniu 1,8 mg/m3, tj. poniżej NDS. R. B. był badany w Ośrodku Medycyny Pracy, który w dniu 27 lutego 2003 r. wydał orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej - astmy oskrzelowej. W trybie odwoławczym został skierowany do Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego. Tenże Instytut w dniu 26 marca 2004 r. wydał orzeczenie lekarskie zaoczne o braku podstaw do rozpoznania u badanego choroby zawodowej pod postacią astmy oskrzelowej (poz. 6 wykazu). Dostarczona dokumentacja nie zawierała informacji o okolicznościach, w których wystąpił stan astmatyczny w 1981 r. i leczeniu tego stanu (w warunkach szpitalnych czy ambulatoryjnie). Przeprowadzona w Ośrodku Medycyny Pracy w diagnostyka alergologiczna z popularnymi alergenami wziewnymi pochodzenia pozazawodowego oraz potencjalnymi alergenami środowiska pracy R. B. wypadła ujemnie. Zaznaczono, że dalsza diagnostyka alergologiczna jest niemożliwa, z uwagi na brak współpracy pacjenta. Na podstawie powyższych orzeczeń lekarskich oraz przeprowadzonej oceny narażenia zawodowego Powiatowy Inspektor Sanitarny w dniu [...] 2004 r. wydał decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej pod postacią astmy oskrzelowej R. B. Od tej decyzji zainteresowany złożył odwołanie do Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego. Decyzją z dnia [...] 2005 r. utrzymana została w mocy decyzja organu I instancji. Przedmiotowa decyzja została zaskarżona przez R. B. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 września 2006 r. sygn. akt III SA/Kr 802/05 została ona uchylona. Sąd, w wyroku stwierdził, iż organy administracyjne swoje rozstrzygnięcia oparły na opinii lekarskiej lakonicznej, nie zawierającej przekonywującego jednoznacznego i wzajemnie zgodnego uzasadnienia.