Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Kr 1135/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie: WSA Renata Czeluśniak WSA Krystyna Daniel (spr.) Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...]czerwca 2013 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich skargę oddala

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z 20 lutego 2013 r. a podstawie art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 400) odmówił A.K. przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu organ podał, że analiza zgromadzonej w sprawie dokumentacji jednoznacznie pozwala wykluczyć, by do strony miał zastosowania przepis art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy o kombatantach. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 sierpnia 1993r. (sygn. akt SA/Wr 243/93) pełnienie służby w ruchu oporu było tożsame z prowadzeniem w sposób zorganizowany i systematyczny działalności skierowanej przeciwko okupantowi. W zasadniczej postaci było zorganizowaną formą walki w ramach oddziałów partyzanckich utworzonych na wzór wojskowy i stosujących dyscyplinę wojskową. Mogło sprowadzać się także do wykonywania wyłącznie czynności usługowych np. zaopatrzeniowych, zawsze jednak było uzależnione od przynależności do określonej formacji, wyrażającej się w podporządkowaniu służbowym, wyznaczeniu służbowego stanowiska i wykonywaniu zakreślonych czynności.

Organ wskazał, że w trakcie przesłuchania strona oświadczyła że "była tylko łączniczką" i należy odróżnić zwyczajowe nazwanie kogoś "łącznikiem", gdy przenosi okazyjnie informacje dla żołnierzy przebywających w konspiracji od osoby, która jest żołnierzem, pełniącym funkcję łącznika i posiada stopień wojskowy, przynależy do jakiegoś oddziału oraz otrzymuje rozkazy od jasno wskazanego dowódcy. Ponadto strona zeznała, iż nie posiadała stopnia wojskowego, nie składała przysięgi oraz, że nie działała żadnej placówce. Również H.C. słuchana w charakterze świadka podała, że wnioskodawczyni była łączniczką, ale nie wspomina o stopniu posiadanym przez wnioskodawczynię i oddziale do którego należała.