Wyrok WSA w Kielcach z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Ke 652/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi S. L. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności składkowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] 2013 r. znak [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzją z dnia [..] 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] 2013 r. znak [...], którą odmówił S. L. umorzenia składek na ubezpieczenie społeczne rolników za III kwartał 2013 r. w kwocie [...]zł.

W motywach decyzji organ wskazał, że S.L. posiada gospodarstwo rolne o powierzchni 9,82 ha, co stanowi 11,60 ha przeliczeniowych. Rozwój gospodarstwa dofinansowany jest w formie dopłat z ARiMR, które wyniosły w 2012 r. 10.438,39 zł. Rolnik posiadający gospodarstwo rolne podlega ubezpieczeniu obowiązkowemu na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (j. t. Dz.U. z 2013. poz. 1403 dalej ustawa u.s.r.) i ciąży na nim obowiązek regulowania składek zgodnie z art. 4 i 40 tej ustawy. Organ podniósł, że nie kwestionuje faktu, że dochodowość gospodarstwa może być niezadowalająca, że wobec zbieżności terminów płatności mogą wystąpić okresowe trudności finansowe. Decyzje w sprawach umorzenia mają charakter uznaniowy i podejmowane są w wyjątkowych i szczególnie uzasadnionych wypadkach, zwłaszcza w razie znacznego ograniczenia możliwości płatniczych, na skutek których płatnik pozostałby bez środków do życia. W ocenie organu w przypadku wnioskodawcy taka sytuacja nie ma miejsca. Organ podkreślił, że składając wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy skarżący nie podał żadnych nowych okoliczności, które mogły mieć wpływ na zmianę stanowiska organu a nie byłyby znane organowi.