Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 20 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Gl 645/13

Zawieszenie/podjęcie postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Kupiec po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: zawiesić postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

Strona skarżąca rozliczając podatek akcyzowy z tytułu sprzedaży energii elektrycznej za miesiąc czerwiec 2008 r. zadeklarowała i zapłaciła podatek w kwocie [...] zł. Wnioskiem z dnia [...] r. Pełnomocnik Strony skarżącej wniósł o stwierdzenie nadpłaty w powyższej wysokości uznając, że podatek ten został uiszczony nienależnie z powodu naruszenia stosownych przepisów krajowych i wspólnotowych odnośnie opodatkowania czynności sprzedaży energii przez producenta energii. Do wniosku została dołączona stosowna korekta deklaracji AKC-3 oraz informacja o podatku akcyzowym od energii elektrycznej AKC-3/H za ten okres rozliczeniowy. Po przeprowadzeniu postępowania w zakresie stwierdzenia nadpłaty Naczelnik Urzędu Celnego w K. decyzją z dnia [...] r. odmówił stwierdzenia nadpłaty. Zwracając uwagę na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2011 r., I GPS 1/11, uznał, że nadpłata nie powstała, ponieważ ekonomicznego ciężaru zapłaconego podatku akcyzowego nie poniosła Strona tylko nabywca energii uiszczając Stronie kwotę wynikającą z faktury sprzedaży. Dyrektor Izby Celnej w K. po rozpatrzeniu odwołania Strony skarżącej decyzją z dnia [...] r. utrzymał w mocy decyzję Organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji na wstępie wskazał, że zapłacony przez Stronę podatek akcyzowy był należny, ponieważ polskie przepisy obowiązujące w tym momencie nie były niezgodne z prawem wspólnotowym. Zauważył przy tym, że wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 lutego 2009 r., C-475/07, dotyczył kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego, a nie tego kto powinien być podatnikiem podatku akcyzowego przy sprzedaży energii elektrycznej przez producenta. Tym samym uznał, że producent mógł być uznany za podatnika tego podatku. Zauważył też, że art. 21 ust. 5 Dyrektywy energetycznej nie może być uznany za jasny, precyzyjny i bezwarunkowy, aby mógł być bezpośrednio stosowany. Odnośnie spełnienia elementu poniesienia "ciężaru podatku", wynikającego z powyższej uchwały NSA, podzielił stanowisko Organu pierwszej instancji. W skardze z dnia [...] r. Pełnomocnik Strony skarżącej zarzucił naruszenie odpowiednich materialnych przepisów wspólnotowych i krajowych regulujących problematykę opodatkowania czynności sprzedaży energii elektrycznej, powstania nadpłaty oraz właściwych przepisów procesowych. Sąd rozpatrując wniosek Pełnomocnika zawarty w skardze o skierowanie pytania prawnego do TSUE odnośnie kwestii opodatkowania danych czynności i stosowania przy zwrocie niesłusznie pobranego podatku dodatkowej przesłanki "poniesienia uszczerbku majątkowego" oraz zawieszenie niniejszego postępowania postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2013 r. odmówił zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na wniosek Strony.