Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. IV SA/Gl 320/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. na rzecz skarżącego kwotę 257 zł (słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w W., na podstawie art. 104 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej w skrócie k.p.a., art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej ( t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851 ze zm.), orzekł, że wobec J. G. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem - wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869).

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że wyżej wymieniony był zatrudniony w warunkach narażenia na powstanie choroby zawodowej. Wśród okresów zatrudnienia J.G. wymienił m.in. zatrudnienie; - w latach 1963 - 1967 w A w G., gdzie mógł być narażony na hałas nie przekraczający dopuszczalnych norm - w okresie od 16 czerwca 1967 r. do 7 czerwca 1969 r. w przedsiębiorstwie "B" K., gdzie mógł być narażony na hałas nie przekraczający dopuszczalnych norm; - w okresie od 26 marca 1970 r. do 30 czerwca 1979 r. w C w G., w którym podczas pracy przy naprawie silników samochodowych mógł być narażony na hałas bez przekroczenia norm; - w okresie od 7 lipca 1989 r. do 30 czerwca 2007 r. w Kompanii Węglowej S.A. KWK "D" w R. na stanowisku operatora sprzętu przeciwpożarowego, strażaka - kierowcy w Zakładowej Straży Pożarnej, gdzie przez ok. 16 godzin w ciągu miesiąca wykonywał prace naprawczo-konserwacyjne sprzętu przeciwpożarowego i w tym czasie był narażony na ponadnormatywny hałas. Ponadto organ dodał, że przy obsłudze samochodu bojowego, piły spalinowej, motopompy J.G. pracował doraźnie, nie więcej niż ok. 10 godzin na miesiąc i podczas obsługi wymienionych urządzeń był narażony na hałas przekraczający dopuszczalne normy. W okresie od 1 lipca 2007 r. do 20 grudnia 2009 r. wyżej wymieniony był zatrudniony jako konserwator maszyn i urządzeń w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla i również był narażony na hałas o wartościach przekraczających dopuszczalne normy i oscylujących w granicach normy. Następnie organ podkreślił, że Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w K. Poradnia Chorób Zawodowych w S. oraz Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., po przeprowadzeniu badań lekarskich, wydały orzeczenia o braku podstaw do rozpoznania u J.G. choroby zawodowej. W związku z tym organ wskazał, że pomimo wystąpienia narażenia zawodowego, nie został spełniony podstawowy warunek stwierdzenia choroby zawodowej.