Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Gd 782/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 2 sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji odmawiającej dokonania zmiany w zakresie proponowanych miejsc urządzania gier 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 19 lutego 20913 r., nr [...]; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej [...] na rzecz skarżącej "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą [...] kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. .

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 22 września 2009 r. A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej: "spółka", "skarżąca") wystąpiła o zmianę decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 2 czerwca 2009 r. nr [...] udzielającej zezwolenia spółce na urządzanie i prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa pomorskiego, w części dotyczącej zmiany trzech punktów urządzania gier na automatach o niskich wygranych (poz.14,18 i 22).

Decyzją z dnia 12 marca 2010 r., nr [...] Dyrektor Izby Celnej w G. odmówił dokonania wnioskowanych zmian.

Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał m.in. art. 135 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, zgodnie z którym nie można dokonać zmiany decyzji udzielającej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych odnośnie zmiany miejsca urządzania gry.

Decyzja stała się ostateczna, gdyż nie złożono od niej odwołania.

Pismem z dnia 26 października 2012 r. spółka wystąpiła o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia 12 marca 2010 r., powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11.