Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. II SA/Wr 582/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Kremis (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Protokolant Edyta Forysiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 listopada 2013 r. sprawy ze skargi [...] s.c., A. M., Ł. M., P. M., M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie przekazania obowiązku wykonania rekultywacji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] r. nr [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...]r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L., po rozpatrzeniu sprawy wszczętej z wniosku A. M., Ł. M., P.M. i M. M. - wspólników spółki cywilnej [...], reprezentowanych przez pełnomocnika A. S. o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] r. nr [...] Starosty Z. w przedmiocie przekazania obowiązku wykonania rekultywacji określonej dla firmy [...] na wnioskodawcę, tj. firmę K[...] spółka cywilna - na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), odmówiło stwierdzenia nieważności tej decyzji.

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej tą decyzją złożyli A. M., Ł. M., P. M. i M. M., reprezentowani przez pełnomocnika A. S.. W ocenie wnioskodawców decyzja ta jest "dotknięta wadami i zasadne jest ich wyeliminowanie". W uzasadnieniu wniosku skarżący podnoszą, iż błędny jest pogląd o upoważnieniu starosty do wydania decyzji z dnia [...] r. oraz błędna jest podstawa prawna takiego poglądu. Przepis art. 20 ust. 1 i 5 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie określa starosty jako organu właściwego. Przepis art. 5 ustawy uznany w decyzji za "nietrafny" wyraźnie stanowi, że w przypadku gruntów leśnych właściwy jest Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. Uprawnienie starosty do wydania decyzji o rekultywacji, oparte na art. 22 ust. 2, wymaga uprzedniego stanowiska innego organu. Jeżeli takiego stanowiska brak - decyzja dotknięta jest wadą. Ponadto błędne są ustalenia dotyczące zasadności obowiązku wynikające z uregulowań dotyczących koncesji. Wnioskodawcy nigdy nie starali się o koncesję na wydobywanie zgodnie z prawem górniczym. Wygaśnięcie koncesji udzielonej zmarłej B. M. nie oznacza przeniesienia obowiązku rekultywacji na spadkobierców. Powołane w decyzji przepisy art. 33 § 1, 43 § 1, 43 § 8, 931 i 941 Kodeksu cywilnego są niewłaściwe i nie mają związku ze sprawą. Zdaniem skarżących wykładnia przepisu art. 922 § 2 jednoznacznie stanowi, że obowiązki o charakterze publicznoprawnym wynikające z przepisów prawa administracyjnego nie należą do spadku. Rekultywacja wynika właśnie z prawa administracyjnego, a zatem nie należy do spadku. Natomiast powoływanie się na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 1994 r., sygn. akt PZP 1/94, dotyczącą praw i obowiązków cywilnoprawnych, jest wadliwe. W tej sprawie istnieją zatem podstawy stwierdzenia nieważności decyzji, wynikające z art. 156 § 1 pkt 1,2,4 k.p.a. W tej sytuacji skarżący wnoszą o ponowne zbadanie tych przesłanek.