Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 listopada 2013 r., sygn. I SA/Wa 1307/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Protokolant referent stażysta Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Z. S., L. S., S. R. i T. O. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Z. S. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. odmawiającej potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez H. i S. S., nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Minister Skarbu Państwa przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Pismem z dnia 17 września 1990 r. H. i S. S. zwrócili się do Urzędu Miejskiego w R. o potwierdzenie prawa do rekompensaty. W treści wniosku wskazali, że właściciele mienia pozostawionego powrócili do Polski w 1958 r. oraz, że grunty wchodzące w skład mienia pozostawionego są w posiadaniu sowchozu.

W piśmie z dnia 14 grudnia 1990 r. adresowanym do Sądu Rejonowego w R. wskazali, że do 1950 roku byli właścicielami nieruchomości, a potem wszystko zostało zabrane do kołchozu, im pozostawiono jedynie budynek mieszkalny i działkę przyzagrodową. Wskazali jednocześnie, że do 1957 roku pracowali w kołchozie.