Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 listopada 2013 r., sygn. II SA/Po 43/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant referent stażysta Martyna Dziubałka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2013 r. sprawy ze skargi E. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent Miasta P. ostateczną decyzją z [...] 2004 r. nr [...] znak [...] - wydaną na podstawie art. 59 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 oraz art. 54 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80 poz. 717 ze zm.) na wniosek Przedsiębiorstwa Handlowo-Produkcyjnego "A" Oddział P. z siedzibą w P. - ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych z usługami towarzyszącymi przewidzianej do realizacji na działkach nr [...] i [...] , położonych w P. przy ul. R. [...]. Precyzując wymagania dotyczące nowej zabudowy organ orzekający określił m.in. "wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki; maksymalna wysokość kalenicy ok. 21 m jak w istniejącym budynku [...] położonym na działce nr [...] oraz kondygnacja podziemna przeznaczona na parking".

O stwierdzenie nieważności tej decyzji wystąpił C. S.. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. pismem z 27 lutego 2006 r. zawiadomiło wnioskodawcę i inwestora o wszczęciu postępowania nieważnościowego.

Decyzją z [...] 2006 r. o nr [...] stwierdziło nieważność wyżej opisanej decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia 8 listopada 2004 r. "w zakresie wysokości ponad 12 metrów" - w pozostałym zakresie utrzymując zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu Kolegium stwierdziło, że Prezydent Miasta błędnie założył, iż przepis art. 60 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym daje prawo do ustalenia warunków zabudowy na objętym wnioskiem terenie w oparciu o gabaryty budynku [...] i [...] . Tymczasem z treści tego przepisu wynika, że zasada dobrego sąsiedztwa dotyczy budynków "w zakresie kontynuacji funkcji". Skoro budynek [...] nie jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, to przy określaniu dopuszczalnej wysokości zabudowy należało odnieść się do wysokości zabudowy budynków mieszkalnych położonych przy ul. S.j. Ich wysokość nie przekracza 12 metrów. Poza tym nowa zabudowa będzie przylegać do ulicy S., a nie do ulicy R..