Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 8 listopada 2013 r., sygn. II SA/Kr 1125/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2013r. na posiedzeniu niejawnym z wniosku J.L. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skarg K.L. i J.L. na decyzję Wojewody [...] w K. z dnia 24 maja 2012r., znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: wniosek oddalić.

Uzasadnienie

Zgodnie z dyspozycją art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Przesłanka w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody jest utożsamiana z zagrożeniem dla już istniejącej, aktualnej sytuacji ekonomicznej strony postępowania. Trudne do odwrócenia skutki powstają zwykle tam, gdzie po wykonaniu decyzji lub postanowienia jest niemożliwy powrót do pierwotnego stanu sprawy. W obu sytuacjach chodzi o wyjątkowe zagrożenia odpowiadające szczególnej kategorii ochrony tymczasowej strony postępowania. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy utrata przedmiotu świadczenia nie może być zastąpiona jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Podkreślić trzeba, iż wprowadzona w omawianym przepisie ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowo administracyjnym stanowi wyjątek od zasady wynikającej z art. 61 § 1 p.p.s.a., w myśl którego wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.